Περιεχόμενο
Το ραπανάκι Margelan, αν και καλλιεργείται στη Ρωσία, δεν είναι αρκετά διαδεδομένο σε σύγκριση με το ραπανάκι και το daikon. Εν τω μεταξύ, η ρίζα καλλιεργείται εδώ και αιώνες σε χώρες της Κεντρικής Ασίας, πρώην δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης. Πήρε ακόμη το όνομά του προς τιμήν της πόλης Margilan του Ουζμπεκιστάν, που βρίσκεται στην κοιλάδα Fergana, όπου προήλθε από την Κίνα.
Περιγραφή του ραδικιού Lobo
Κατά την περιγραφή πράσινου ραδικιού Margelan (Κινέζικα), επιτρέπονται πολλές σύγχυση και ανακρίβειες. Ίσως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο πολιτισμός δεν έχει διαδοθεί - οι κηπουροί το φυτεύουν και η συγκομιδή δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες τους.
Το εκτεταμένο γένος Ραπανάκι ανήκει στην οικογένεια Λάχανο (Σταυρός), ένα από τα είδη του οποίου είναι το Ραπανάκι Σποράς. Το φυτό προέρχεται από την Ασία, όπου καλλιεργείται εδώ και χιλιάδες χρόνια και δεν βρίσκεται στην άγρια φύση. Το ταξί περιλαμβάνει το γνωστό ραπανάκι, το daikon, το lobo (lobo), το μαύρο ραπανάκι, το ραπανάκι ελαιούχων σπόρων και έναν αριθμό άλλων υποειδών.
Το λατινικό όνομα για το lobo είναι Raphanus sativus L.convar. lobo Sazon. et Stankev. var. lobo. Μόνο ένας στενός ειδικός μπορεί να το θυμάται αυτό, ενώ οι απλοί κηπουροί πρέπει να γνωρίζουν μόνο ότι η κουλτούρα, από την άποψη της γεύσης, καταλαμβάνει μια ενδιάμεση θέση μεταξύ ραπανάκι και daikon. Αλλά διαφέρει σημαντικά και από τα δύο υποείδη. Δεν πρέπει να περιμένουμε από το lobo την πρώιμη ωριμότητα του ραδικιού ή του γιγαντιαίου μεγέθους και την πλήρη απουσία πικρίας, όπως ένας daikon. Πρόκειται για μια ανεξάρτητη κουλτούρα που διαφέρει από τους άλλους σε χαρακτηριστικά γεύσης, εμφάνισης και καλλιέργειας.
Το Lobo το 1971 περιγράφηκε ως ομάδα ποικιλιών. Κατατάχθηκε ως είδος ραδικιού το 1985. Έκτοτε, 25 ποικιλίες έχουν προστεθεί στο Κρατικό Μητρώο της Ρωσίας, οι πιο γνωστές είναι οι Fang of the Elephant και η Margelanskaya.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του daikon και του lobo
Συχνά το κινέζικο λοβό ραπανάκι συγχέεται με τον ιαπωνικό - daikon. Ακόμη και οι παραγωγοί σπόρων παραπλανούνται μερικές φορές από κηπουρούς Φυσικά, οι πολιτισμοί είναι παρόμοιοι, αλλά όχι ίδιοι. Οι κύριες διαφορές τους:
- Στο daikon, οι ρίζες είναι πολύ μεγαλύτερες από ό, τι στο lobo, το βάρος τους συχνά υπερβαίνει τα 500 g.
- Η καλλιεργητική περίοδος του κινεζικού ραπανάκι είναι μεγαλύτερη από εκείνη του ιαπωνικού ραπανάκι.
- Το lobo έχει πιο έντονη γεύση από το daikon.
- Τα κινέζικα ραπανάκια έχουν πλατιά φύλλα, τα ιαπωνικά ραπανάκια είναι στενά.
Περιγραφή της ποικιλίας ραδικιών του κινεζικού lobo Margelanskaya
Το 2005, οι εταιρείες της Μόσχας "Company Lance" και "Agrofirma Poisk" υπέβαλαν αίτηση για την καταχώριση της ποικιλίας ραδικιού Lobo Margelanskaya. Το 2007, ο πολιτισμός υιοθετήθηκε από το Κρατικό Μητρώο και προτάθηκε για καλλιέργεια σε όλη τη Ρωσία σε προσωπικά θυγατρικά οικόπεδα.
Το Margelanskaya είναι ένα μακροπρόθεσμο ραπανάκι αποθήκευσης μεσαίας σεζόν, στο οποίο 60-65 ημέρες περνούν από τη στιγμή της πλήρους βλάστησης στην αρχή της συγκομιδής.
Το ραπανάκι Margelan σχηματίζει ροζέτα από όρθια φύλλα μεσαίου μεγέθους, ακρωτηριασμένα, με οδοντωτό άκρο, κίτρινο-πράσινο χρώμα. Η ρίζα αυτής της ποικιλίας είναι ελλειπτική, με στρογγυλεμένη κεφαλή, εντελώς πράσινη ή μερικώς λευκή.
Όπως μπορείτε να δείτε στη φωτογραφία, η σάρκα του ραδικιού Margelan είναι λευκή. Έχει γεύση ζουμερό, γλυκό, με ήπια πικρία. Μια καλλιέργεια ρίζας ζυγίζει 250-300 g, η μέση απόδοση είναι 3-3,3 kg ανά τετραγωνικό. Μ.
Ποικιλίες ραδικιού Margelan
Το ραδίκι Margelan δεν έχει ποικιλίες - είναι μια ίδια η ποικιλία. Αλλά το lobo, η αρχική ποικιλία, τα έχει. Μόνο στο Κρατικό Μητρώο, από το 2018, έχουν καταχωριστεί 25 ποικιλίες. Εκτός από το γνωστό Tusk of the Elephant and Margelan, υπάρχουν ρίζες:
- του οποίου το βάρος υπερβαίνει τα 500 g ή δεν υπερβαίνει τα 180 g ·
- με κόκκινο, ροζ, λευκό, πράσινο σάρκα και δέρμα.
- κυλινδρικό, στρογγυλό, παρόμοιο σχήμα με ένα γογγύλι.
- με γλυκιά γεύση, σχεδόν ανεπαίσθητη ή έντονη πικρία.
- προορίζεται για άμεση χρήση ή αποθηκεύεται για έως και τέσσερις μήνες.
Φονγκ ελέφαντας
Αυτός ο τύπος lobo συχνά συγχέεται με το daikon. Ο χαυλιόδοντος του ελέφαντα καταχωρήθηκε το 1977, η ένωση σπόρων "Sortsemovosch" ενήργησε ως ο δημιουργός. Η ποικιλία συνιστάται για καλλιέργεια σε όλες τις περιοχές.
Ο χαυλιόδοντος ενός ελέφαντα είναι μια κυλινδρική ρίζα, το μέσο μήκος της οποίας είναι 60 εκ. Αυξάνεται 65-70% πάνω από την επιφάνεια του εδάφους και ζυγίζει περίπου 0,5 κιλά. Η επιφάνεια της ρίζας είναι λεία, λευκή, μερικές φορές με ανοιχτό πράσινο μεταβάσεις. Ο πολτός είναι γλυκός, τραγανός, ζουμερός, με ελαφριά πικρία.
Όχι μόνο οι καλλιέργειες ρίζας είναι βρώσιμα, αλλά και τα νεαρά φύλλα ραπανάκι, στα οποία η πικρία είναι πιο έντονη και περιέχει πολλές βιταμίνες.
Η ποικιλία χαυλιόδοντου ελέφαντα είναι στα μέσα της σεζόν, το ραπανάκι αρχίζει να συγκομίζεται 60-70 ημέρες μετά τη βλάστηση. Η απόδοση είναι υψηλή, 1 τετραγωνικά. Το m δίνει 5-6 κιλά καλλιεργειών ρίζας.
Ο χαυλιόδοντας ελέφαντας είναι μια ποικιλία που δεν είναι κατάλληλη για μακροχρόνια αποθήκευση.
Ruby έκπληξη
Η ποικιλία έγινε αποδεκτή από το Κρατικό Μητρώο το 2015. Ο δημιουργός της ήταν η Agrofirma Aelita LLC, οι συγγραφείς ήταν οι V. G. Kachainik, M. N. Gulkin, O. A. Karmanova, S. V. Matyunina.
Η έκπληξη του Ruby φτάνει στην τεχνική ωριμότητα σε 60-65 ημέρες. Σχηματίζει μια ελαφρώς στραμμένη ροζέτα και μια μικρή στρογγυλή λευκή ρίζα με ένα πράσινο σημείο στα φύλλα. Το μέσο βάρος του είναι 200-240 g. Ο πολτός είναι κόκκινος, ζουμερός και έχει ευχάριστη γεύση. Παραγωγικότητα - έως 4,3 κιλά ανά τετραγωνικό. μ. Το ραπανάκι είναι κατάλληλο για βραχυπρόθεσμη αποθήκευση.
Στην ποικιλία Ruby Surprise έχει χορηγηθεί δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, το οποίο λήγει το 2045.
Σεβεριάνκα
Μία από τις μεγαλύτερες ποικιλίες lobo είναι η Severyanka, η οποία εγκρίθηκε από το Κρατικό Μητρώο το 2001. Ο δημιουργός του ήταν το Ομοσπονδιακό Επιστημονικό Κέντρο Καλλιέργειας Λαχανικών.
Η ποικιλία είναι πρώιμη ώριμη, 60 ημέρες μετά τη βλάστηση, μπορείτε να μαζέψετε. Το ροζ ή σχεδόν κόκκινο λαχανικό ρίζας, εάν δεν λάβετε υπόψη το μέγεθος, είναι παρόμοιο με ένα ραπανάκι. Ζυγίζει όμως 500-890 g. Τα φύλλα του Severyanka είναι μισά ανυψωμένα, η ρίζα είναι στρογγυλεμένη, ισοπεδωμένη, με αιχμηρή άκρη. Ο πολτός είναι ζουμερός, λευκός, η γεύση είναι ευχάριστη, με έντονη γλυκύτητα και πικάντικη. Παραγωγικότητα από 1 τ.μ. m - 3-4,8 kg.
Η ποικιλία Severyanka θεωρείται όχι μόνο πολύ μεγάλη, αλλά και μια από τις πιο νόστιμες. Μπορεί να αντέξει το σκληρό κλίμα του Βορειοδυτικού καλύτερα από άλλα, αν και αναπτύσσεται επίσης χωρίς προβλήματα σε άλλες περιοχές.Το Severyanka προορίζεται για κατανάλωση φθινοπώρου-χειμώνα. Αποθηκεύεται καλύτερα από το Elephant's Fang ή το Ruby Surprise, αλλά δεν θα μείνει όλο το χειμώνα ακόμη και στις πιο κατάλληλες συνθήκες.
Φύτευση ενός ραδικιού μαργαλάν
Η καλλιέργεια και η φροντίδα ενός ραδικιού Margelan είναι απλή. Αλλά αν δεν τηρούνται οι φαινομενικά απλοί κανόνες, καταλήγει πάντα σε αποτυχία. Όλα έχουν σημασία - ο χρόνος φύτευσης ραδικιού Margelan, καθεστώς νερού, προετοιμασία εδάφους. Η αποτυχία σε οποιοδήποτε από τα στάδια θα οδηγήσει στην εμφάνιση βελών ή στο σχηματισμό μιας μικρής ρίζας, συχνά κοίλης ή πικρής.
Πότε να φυτέψετε ραπανάκι Margelan
Η καλλιέργεια πράσινου ραπανάκι στο ανοιχτό χωράφι δεν παρουσιάζει δυσκολίες, αλλά πολλοί κηπουροί καταφέρνουν να καταστρέψουν τη φύτευση απλά χωρίς να πληρούν τις προθεσμίες. Για κάποιο λόγο, καθοδηγούνται από καλλιέργειες όπως το daikon ή, ακόμη καλύτερα, το ραπανάκι.
Ναι, όλα αυτά είναι φυτά μικρής ημέρας. Κάνουν ένα βέλος λουλουδιών, χωρίς να περιμένουν την ανάπτυξη της ρίζας, εάν φωτίζονται για περισσότερο από 12 ώρες την ημέρα. Όμως, το ραπανάκι έχει σύντομη βλαστική περίοδο · όταν σπέρνεται την άνοιξη, καταφέρνει να ωριμάσει με ασφάλεια. Η Daikon χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να καλλιεργήσει μια ριζική σοδειά · με την πρώιμη φύτευση, σπάνια φτάνει στην τεχνική ωριμότητα παντού, εκτός από τις νοτιότερες περιοχές της Ρωσίας και της Ουκρανίας.
Οι πράσινες ποικιλίες ραπανάκι και λοβού οποιασδήποτε περιόδου ωρίμανσης την άνοιξη δεν πρέπει ούτε να σπέρνονται. Όταν το χώμα ζεσταθεί αρκετά για να βλαστήσουν οι σπόροι, η ημέρα θα μεγαλώνει τόσο πολύ που απλά δεν υπάρχει χρόνος για την ανάπτυξη της ρίζας. Πάρα πολύ καιρός περνά από την εμφάνιση των δενδρυλλίων στην τεχνική ωριμότητα. Κάποιος μπορεί να υποστηρίξει ότι στην Κεντρική Ασία, το ραπανάκι Margelan ήταν πάντα σπαρμένο σε δύο περάσματα. Επιπλέον, η ανοιξιάτικη φύτευση έδωσε ρίζες για θερινή κατανάλωση και η φθινοπωρινή φύτευση για το χειμώνα. Αλλά το κλίμα εκεί είναι διαφορετικό, η γη ζεσταίνεται νωρίς και η διαφορά στο μήκος της ημέρας σε διαφορετικές εποχές εξομαλύνεται.
Έτσι, η καλλιέργεια ραδικιού Margelan στο έδαφος της Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας είναι δυνατή στο ανοιχτό χωράφι μόνο με σπορά στα τέλη του καλοκαιριού. Με μια ξαφνική πτώση της θερμοκρασίας, η κουλτούρα ωριμάζει συνήθως ακόμη και στα βορειοδυτικά - το lobo αντέχει σε βραχυπρόθεσμους παγετούς. Πριν από την έναρξη σταθερού κρύου καιρού, το ραδίκι Margelan έχει χρόνο να αυξήσει το βάρος του.
Η καλλιέργεια σπέρνεται στις περισσότερες περιοχές από τα μέσα Ιουλίου έως τις αρχές Αυγούστου. Στα βορειοδυτικά, αυτό μπορεί να γίνει λίγο νωρίτερα, στις νότιες περιοχές - λίγο αργότερα.
Προετοιμασία εδάφους
Το έδαφος κάτω από το ραπανάκι Margelan σκάβεται βαθιά, αν και όχι τόσο βαθιά όσο για την ποικιλία Belyi Klyk. Αν και η ρίζα της αυξάνεται κατά 2/3 πάνω από το επίπεδο του εδάφους, αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Εάν το έδαφος είναι πυκνό, μπορεί να "κολλήσει" όχι περισσότερο από το μισό. Και μια μακριά ουρά, καλυμμένη με μικρές ρίζες απορρόφησης, πρέπει να αναπτυχθεί κάπου. Είναι αυτός που παρέχει το μεγαλύτερο μέρος της υγρασίας και των θρεπτικών συστατικών στο ραπανάκι, εάν περιορίσετε την ανάπτυξή του, η ρίζα θα είναι μικρή.
Είναι καλύτερα να προετοιμάσετε το έδαφος εκ των προτέρων - να το σκάψετε τουλάχιστον δύο εβδομάδες πριν από τη σπορά του ραπανάκι έτσι ώστε να μπορεί να «αναπνέει» και να κρεμάει λίγο. Άμμος, τέφρα, χούμους φύλλων ή τύρφη μπορούν να προστεθούν στο έδαφος για τη βελτίωση της δομής. Το Humus προστίθεται το φθινόπωρο, εάν το κάνετε αυτό πριν από τη σπορά του ραπανάκι, θα λάβει υπερβολική ποσότητα αζώτου. Αυτό μπορεί να έχει τις ακόλουθες συνέπειες:
- Το άνω μέρος του εδάφους θα αναπτυχθεί ενεργά εις βάρος της ρίζας.
- σχηματίζονται κενά μέσα στο ραπανάκι, ο πολτός χάνεται.
- η γεύση της υπερβολικής τροφοδοσίας με άζωτο στις ριζικές καλλιέργειες γίνεται χειρότερη.
- τα νιτρικά άλατα συσσωρεύονται στο ραπανάκι.
- τα λαχανικά ρίζας χαλάσουν γρήγορα.
Το κομπόστ, επίσης, δεν πρέπει να προστεθεί στο χώμα πριν από τη σπορά του ραπανάκι, εκτός εάν έχει ωριμάσει καλά με τη βοήθεια ειδικών μέσων ή έχει ωριμάσει για τουλάχιστον 3 χρόνια. Το φρέσκο έχει μια άμορφη σφιχτή δομή, η οποία δεν είναι κατάλληλη για την καλλιέργεια - παρεμποδίζει την ανάπτυξη της ρίζας.
Δεδομένου ότι η σπορά πραγματοποιείται το δεύτερο μισό του καλοκαιριού, κάτι πρέπει να μεγαλώνει ήδη στον τόπο που προορίζεται για το ραδίκι Margelan. Μπορείτε να φυτέψετε πρώιμες πατάτες εκεί, μπιζέλια για φρέσκια κατανάλωση, χειμώνα ή πράσινα κρεμμύδια την άνοιξη. Είναι αδύνατο να αναπτυχθούν άλλα σταυρανθή φυτά πριν από το ραπανάκι - πρώιμα ραπανάκια ή λάχανο, μαρούλι, μουστάρδα.
Κανόνες σποράς
Είναι συνηθισμένο να σπέρνετε ραπανάκι Margelan σε φωλιές που βρίσκονται σε σειρές σε απόσταση 15-20 cm μεταξύ τους. Απομένουν 30-40 εκ. Σε κάθετη γραμμή. Κάθε φωλιά γεμίζει με λιπάσματα ορυκτών (καλύτερα για τις ρίζες), αναμιγνύεται με το έδαφος και ποτίζεται άφθονα.
2-3 σπόροι φυτεύονται σε κάθε τρύπα και αν υπάρχει αμφιβολία για τη βλάστησή τους - 3-4. Το ξηρό χώμα χύνεται στην κορυφή με στρώμα 1,5-2 cm. Δεν απαιτείται πρόσθετο πότισμα.
Για να βοηθήσετε τους σπόρους να βλαστήσουν γρηγορότερα, μπορείτε να καλύψετε τη φύτευση με φύλλο αλουμινίου. Αλλά ακόμη και χωρίς πρόσθετα μέτρα, οι πρώτοι βλαστοί θα εμφανιστούν σε περίπου μία εβδομάδα. Όταν εμφανίζονται 2-3 αληθινά φύλλα, απομένει 1 ισχυρότερο βλαστάρι σε κάθε φωλιά, τα υπόλοιπα τραβούνται.
Μπορείτε να σπείρετε σπόρους στα αυλάκια. Αλλά όταν αραιώνεται, θα πρέπει να αφαιρεθούν περισσότερα φυτά.
Πώς να μεγαλώσετε ένα ραπανάκι Margelan
Προσοχή κατά την καλλιέργεια πράσινου ραπανάκι είναι να αφαιρέσετε πένθιμα ενδύματα χήρας, χαλάρωση διαχωριστικών γραμμών και έγκαιρο πότισμα. Η κουλτούρα λατρεύει την υγρασία, η υπερβολική ξήρανση μπορεί να σκοτώσει νεαρούς βλαστούς και κατά τη διάρκεια του σχηματισμού της ρίζας, θα προκαλέσει τραχύτητα, σχηματισμό κενών, θα μειώσει το μέγεθός της και θα μειώσει τη γεύση. Το έδαφος κάτω από το ραπανάκι Margelan πρέπει να είναι συνεχώς υγρό, αλλά όχι υγρό.
Για μια κουλτούρα, χρειάζεται πολύς χρόνος από τη βλάστηση έως την τεχνική ωριμότητα. Μπορείτε να το κάνετε χωρίς να ντύσετε μόνο σε εύφορα εδάφη που έχουν γονιμοποιηθεί καλά το φθινόπωρο και κατά τη φύτευση. Σε άλλες περιπτώσεις, το ραπανάκι γονιμοποιείται δύο φορές - την πρώτη φορά αμέσως μετά την αραίωση, τη δεύτερη - όταν η ρίζα γίνεται αισθητή και θα είναι ήδη δυνατό να προσδιοριστεί το χρώμα της.
Κατά τη φύτευση σπόρων σε αυλάκια, απαιτείται δεύτερη αραίωση, 10-12 ημέρες μετά την πρώτη. Πρέπει να θυμόμαστε ότι το ραδίκι Margelan σχηματίζει μια στρογγυλεμένη ρίζα που αναπτύσσεται όχι μόνο σε βάθος, αλλά και σε πλάτος. Η απόσταση μεταξύ των φυτών πρέπει να είναι τουλάχιστον 15 cm.
Αποκόπτονται όλα τα κιτρινισμένα φύλλα που έχουν βυθιστεί στο έδαφος και σκιάζουν τη ρίζα. Αυτό όχι μόνο θα βελτιώσει την ποιότητα του ραδικιού, αλλά και θα το αποτρέψει από τη λήψη σε υψηλές θερμοκρασίες.
Παράσιτα και ασθένειες: μέτρα ελέγχου και πρόληψης
Το ραδίκι Margelan σπάνια αρρωσταίνει. Προβλήματα προκύπτουν μόνο με συστηματικές υπερχείλιση, ειδικά σε πυκνά εδάφη - τότε εμφανίζεται μια ποικιλία σάπιας στο φυτό.
Αλλά τα έντομα ενοχλούν συνεχώς την κουλτούρα - είναι ευπαθή στην ήττα από όλα τα σταυρανθή παράσιτα. Το πρόβλημα για το ραδίκι Margelan είναι:
- γυμνοσάλιαγκες, τα οποία μπορούν να καταπολεμηθούν με το ψεκασμό μεταλλικής αλδεΰδης μεταξύ των θάμνων, και ως προληπτικό μέτρο, σχίστε τα φύλλα που πέφτουν στο έδαφος.
- ψύλλοι σταυρανθών, οι οποίοι μπορούν να αποφευχθούν με ψεκασμό τέφρας ή σκόνης καπνού στο έδαφος και φύλλα ραπανάκι μετά το πότισμα, ή με την εξάπλωση της αψιθιάς στο διάδρομο.
Κατά τη συγκομιδή πράσινου ραπανάκι από τον κήπο
Μπορείτε να διαλέξετε ραπανάκι Margelan για φαγητό χωρίς να περιμένετε την τεχνική ωρίμανση, όπως απαιτείται, μόλις οι ρίζες μεγαλώνουν λίγο. Η γεύση τους θα είναι εξαιρετική. Ο χρόνος συγκομιδής ραδικιού Margelan από τη βλάστηση συνήθως αναφέρεται στους σάκους σπόρων, κατά μέσο όρο είναι:
- πρώιμες ποικιλίες - 55-65 ημέρες
- για τα μέσα της σεζόν και αργά - από 60 έως 110 ημέρες.
Η καθυστέρηση αρκετών ημερών με τη συγκομιδή δεν έχει σημασία. Αλλά αν μείνετε αργά για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο πολτός μπορεί να γίνει χονδροειδής, να δημιουργηθούν κενά στη ρίζα.
Αν και το Margelan σπάνια είναι σε θέση να αντέξει τους βραχυπρόθεσμους παγετούς, πρέπει να συλλεχθεί πριν από την έναρξη μιας σταθερής μείωσης της θερμοκρασίας στους 0⁰C ή λιγότερο. Εάν υπερθέσετε τις ρίζες στον κήπο, θα αποθηκευτούν χειρότερα.
Σε αμμώδη εδάφη, το ραπανάκι μπορεί απλώς να τραβηχτεί από το έδαφος. Σκαμμένο σε μαύρο χώμα και πυκνά εδάφη.
Πότε να αφαιρέσετε το ραδίκι Margelan για αποθήκευση
Αμέσως μετά τη συγκομιδή, πρέπει να απομακρύνετε το χώμα από το ραπανάκι και να αφαιρέσετε τις υπερβολικές λεπτές ρίζες, χρησιμοποιώντας ένα μαλακό πανί εάν είναι απαραίτητο. Δεν μπορείτε να τα ξεφλουδίσετε με ένα μαχαίρι, καθώς ακόμη και ελαφρά γρατσουνισμένες καλλιέργειες ρίζας δεν θα αποθηκευτούν. Στη συνέχεια απορρίπτονται - όλα τα ελαφρώς κατεστραμμένα ραπανάκια Margelan πρέπει να τρώγονται ή να υποβάλλονται σε επεξεργασία.
Πριν από την τοποθέτηση για αποθήκευση, αφαιρέστε τις κορυφές, αφήνοντας 1-2 εκατοστά μίσχων. Οι αρχάριοι κηπουροί τους κόβουν, αλλά είναι καλύτερα να στρίβετε προσεκτικά τα "επιπλέον" φύλλα. Μπορείτε να εξασκηθείτε σε ένα ραπανάκι που προορίζεται για άμεση κατανάλωση.
Κανόνες αποθήκευσης
Αν και το ραπανάκι Margelan θεωρείται προοριζόμενο για μακροχρόνια αποθήκευση, δεν θα βρεθεί μέχρι την άνοιξη. Το μέγιστο που μπορεί να επιτευχθεί ακόμη και αν ακολουθούνται όλοι οι κανόνες είναι τέσσερις μήνες. Και μετά στο τέλος της αποθήκευσης, το ραδίκι Margelan θα είναι κάπως αργό, φρέσκο, επιπλέον, θα χάσει τις περισσότερες βιταμίνες και χρήσιμα μέταλλα. Οι ριζικές καλλιέργειες μπορούν να μείνουν για ένα μήνα χωρίς σημαντικές αλλαγές.
Οι καλύτερες συνθήκες για χειμερινή συντήρηση είναι ένα σκοτεινό μέρος, η θερμοκρασία από 1⁰ έως 2⁰ С, η υγρασία 80-95%.
Πώς να φυλάσσετε το ραπανάκι Margelan σε ένα κελάρι το χειμώνα
Είναι καλύτερο να αποθηκεύετε λαχανικά ρίζας σε υγρή άμμο, τοποθετημένα σε ξύλινα κουτιά. Με την επιφύλαξη της θερμοκρασίας και της συνιστώμενης υγρασίας, μπορούν να είναι έτοιμα για χρήση έως και 4 μήνες. Αλλά αν έρθει ακόμη και μια χαλασμένη ρίζα στο κουτί, θα αρχίσει να σαπίζει και να χαλάσει όλα όσα βρίσκονται δίπλα του.
Πώς να φυλάσσετε το ραπανάκι Margelan στο σπίτι
Τα ριζικά λαχανικά μπορούν να αποθηκευτούν στο ψυγείο για έως και 30 ημέρες. Τοποθετούνται σε πλαστικές σακούλες και φυλάσσονται σε κουτί λαχανικών.
συμπέρασμα
Το ραπανάκι Margelan είναι ένα υγιές και νόστιμο λαχανικό ρίζας που μπορεί να διαφοροποιήσει τη διατροφή κατά την κρύα εποχή. Μπορεί να καλλιεργηθεί εύκολα από μόνο του αν γνωρίζετε και πληροίτε τις απαιτήσεις του πολιτισμού.
Το πραγματικό ραπανάκι Margelan, το οποίο καλλιεργείται εδώ και πολύ καιρό στο Ουζμπεκιστάν, έχει πολτό ίδιου χρώματος με τη φλούδα. Αυτό που φαίνεται στη φωτογραφία με λευκή σάρκα δεν είναι πλέον πραγματική ποικιλία Margelan.