Περιεχόμενο
Η καλλιέργεια πεπίνου στο σπίτι δεν είναι δύσκολη, αλλά μάλλον ασυνήθιστη. Οι σπόροι είναι ήδη διαθέσιμοι στην αγορά και υπάρχουν λίγες πληροφορίες. Έτσι, οι οικιακοί κηπουροί προσπαθούν να κυριαρχήσουν σε όλη τη σοφία της καλλιέργειας πεπίνου μόνοι τους και στη συνέχεια να μοιραστούν την εμπειρία τους στα φόρουμ. Εν τω μεταξύ, οι συνθήκες, για παράδειγμα, στην επικράτεια του Κρασνοντάρ και στα Ουράλια είναι διαφορετικές, έτσι γίνονται γελοία λάθη. Και η κουλτούρα είναι απλή, υπάρχουν απλώς κανόνες, που ξεφεύγουν από τους οποίους είναι αδύνατο να διδάξουμε τη συγκομιδή στο σπίτι.
Τι είναι το Pepino
Το αχλάδι πεπονιού ή το Pepino ανήκει στην οικογένεια Solanaceae. Προέρχεται από τη Νότια Αμερική και καλλιεργείται σε χώρες με ζεστά ή εύκρατα κλίματα για τα βρώσιμα φρούτα της. Σε αντίθεση με άλλες νυχτερινές καλλιέργειες, τα άγουρα μούρα πεπίνου είναι βρώσιμα, έχουν γεύση σαν αγγούρι και χρησιμοποιούνται ως λαχανικά. Τα καλά ωριμασμένα φρούτα με άρωμα και γεύση είναι παρόμοια με το πεπόνι.
Το Pepino είναι ένας πολυετής ξυλώδης θάμνος στη βάση με ύψος μεγαλύτερο από 1,5 m. Ορισμένες ποικιλίες μπορούν να φτάσουν τα 2 m όταν καλλιεργούνται σε θερμοκήπιο. Το Pepino σχηματίζει πολλούς πλευρικούς βλαστούς και κερδίζει γρήγορα πράσινη μάζα. Τα φύλλα του είναι τα ίδια με αυτά του πιπεριού. Τα λουλούδια είναι παρόμοια με τα λουλούδια της πατάτας, αλλά συλλέγονται σε συστάδες, όπως αυτά της ντομάτας.
Τα φρούτα που ζυγίζουν από 150 έως 750 g, όπως και ορισμένες ποικιλίες μελιτζάνας, έχουν σχήμα αχλαδιού ή επίπεδο. Διαφέρουν σε χρώμα, μέγεθος, σχήμα, συχνά κίτρινο ή μπεζ, με μοβ ή μοβ κατακόρυφες πινελιές. Ο λευκός ή κίτρινος πολτός είναι ζουμερός, αρωματικός, γλυκός και ξινός. Υπάρχουν πολύ λίγοι μικροί σπόροι, μερικές φορές δεν υπάρχουν καθόλου.
Χαρακτηριστικά της καλλιέργειας πεπίνου
Οι κριτικές για το Pepino διαφέρουν δραματικά. Μερικοί θεωρούν την καλλιέργεια του αχλαδιού του πεπονιού τόσο εύκολη όσο άλλες καλλιέργειες νυχτερινού, άλλοι υποστηρίζουν ότι είναι δύσκολο να περιμένουμε τη συγκομιδή. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ορισμένοι κηπουροί δεν ασχολούνται με τη μελέτη των αναγκών του φυτού. Δεν διαβάζουν καν τι γράφει στην ετικέτα πριν βλαστήσουν τους σπόρους. Εν τω μεταξύ, εάν δεν δημιουργήσετε κατάλληλες συνθήκες για το pepino, θα ρίχνει συνεχώς φύλλα, λουλούδια και ωοθήκες. Οι αυξανόμενες απαιτήσεις του είναι πολύ δύσκολες.
Πρέπει να γνωρίζετε για το pepino:
- Είναι ένα φυτό με μικρές ώρες ημέρας. Το Pepino για άνθηση και καρποφορία είναι απαραίτητο για τη σκοτεινή ώρα της ημέρας να διαρκέσει τουλάχιστον 12 ώρες. Παραδόξως, τέτοιες ανάγκες βρίσκονται κυρίως σε τροπικούς και υποτροπικούς πολιτισμούς. Το γεγονός ότι οι ντομάτες, οι πιπεριές και οι μελιτζάνες φυτεύονται στον ήλιο και συγκομίζονται με ασφάλεια μέχρι το φθινόπωρο, εξηγείται από τη μακρά και επιμελή επιλογή. Η Pepino έχει αυστηρές απαιτήσεις για φωτισμό. Επιπλέον, είναι αδύνατο να φυτευτεί σε μερική σκιά - ο πολιτισμός χρειάζεται πολύ ήλιο, αλλά όχι για πολύ. Σε έναν μεγάλο θάμνο, τα φρούτα μπορούν να τοποθετηθούν όπου τα λουλούδια καλύπτονται με φύλλα ή από την πλευρά που σκιάζουν τα άλλα φυτά.Σχόλιο! Κάποιος μπορεί να υποστηρίξει ότι το pepino καλλιεργείται συχνότερα σε χώρες με τροπικό κλίμα, και εκεί οι ώρες της ημέρας είναι πολύ μεγαλύτερες από τις δικές μας.Είναι αλήθεια. Απλώς το φυτεύουν έτσι ώστε η περίοδος των καρπών να πέφτει το χειμώνα.
- Αν και το pepino είναι θερμοφιλική καλλιέργεια, σε θερμοκρασίες πάνω από 30⁰C ρίχνει λουλούδια και ωοθήκες. Και όχι απαραίτητα τα πάντα, λόγω των οποίων οι κηπουροί μπορεί να πιστεύουν ότι δεν ήταν αυτοί που έκαναν λάθος, αλλά το φυτό είναι ιδιότροπο. Στην πραγματικότητα, οι ωοθήκες συνήθως παραμένουν μέσα στον θάμνο ή στην πλευρά που είναι συνεχώς στη σκιά και εκεί η θερμοκρασία είναι ελαφρώς χαμηλότερη.Σπουδαίος! Σε θερμοκρασία 10⁰C, το pepino μπορεί να πεθάνει.
- Αυτά τα φρούτα που βγήκαν πριν από τα τέλη Μαΐου δεν πρέπει να πέσουν, εκτός αν, φυσικά, υπάρχει υπερβολική ζέστη. Γεμίζουν, αυξάνονται σε μέγεθος.
- Στο pepino, χρειάζονται 4-5 μήνες από τη στιγμή της βλάστησης για τη συγκομιδή.
- Το αχλάδι πεπονιού ανθίζει σε βούρτσες, έως και 20 μπουμπούκια το καθένα. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι θα αποφέρουν καρπούς, ακόμη και με την κατάλληλη γεωργική τεχνολογία. Σε ώριμα φυτά που φυτεύονται σε θερμοκήπιο, από 20 έως 40 μούρα μπορούν να φτάσουν στην ωρίμανση. Για πεπίνο που καλλιεργείται σε θερμοκήπιο, 8-10 μεγάλα φρούτα θεωρούνται καλό αποτέλεσμα. Το ίδιο αποτέλεσμα μπορεί να επιτευχθεί στο σπίτι, σε ένα περβάζι. Μικρά φρούτα δείγματα θα παράγουν περισσότερα μούρα.
- Όταν σπέρνετε σπόρους, το pepino χωρίζεται. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και αν συλλέξετε υλικό φύτευσης από ένα φρούτο, το καλλιεργήσετε, το συγκομίζετε, διαφορετικοί θάμνοι θα έχουν διαφορετικά μούρα όχι μόνο σε μέγεθος, αλλά και σε γεύση. Πιστεύεται ότι τα δείγματα που καλλιεργούνται από μοσχεύματα είναι καλύτερα από αυτά που λαμβάνονται από σπόρους. Και τα φρούτα που σχηματίζονται στα στέπες είναι πιο γλυκά από αυτά που συλλέγονται από το κύριο στέλεχος.
- Συχνά στο Διαδίκτυο ή στα έντυπα μέσα μπορείτε να βρείτε τη δήλωση ότι η βλάστηση των σπόρων πεπίνου είναι σχεδόν 100%. Δεν είναι αλήθεια. Οι βιολόγοι εκτιμούν ότι η ικανότητα των σπόρων αχλαδιού πεπονιού να βλασταίνουν τόσο χαμηλή.
Ποικιλίες αχλαδιών πεπονιού προσαρμοσμένες για καλλιέργεια στη Ρωσία
Μέχρι σήμερα, έχουν δημιουργηθεί περισσότερες από 25 ποικιλίες pepino και ο αριθμός τους αυξάνεται. Οποιεσδήποτε ποικιλίες μπορούν να καλλιεργηθούν στο θερμοκήπιο, μόνο εκεί είναι δυνατόν να δημιουργηθούν ιδανικές συνθήκες για το αχλάδι του πεπονιού. Για θερμοκήπια και ανοιχτό έδαφος στη Ρωσία, συνιστώνται δύο ποικιλίες - το Ισραήλ Ramses και το Λατινοαμερικάνικο Consuelo. Είναι πολύ εύκολο να τα διακρίνουμε μεταξύ τους.
Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις ποικιλίες Pepino και Consuelo, η εμφάνιση των φρούτων μπορεί να βρεθεί παρακολουθώντας το βίντεο:
Pepino Consuelo
Η ποικιλία υιοθετήθηκε από το Κρατικό Μητρώο το 1999, συνιστάται για καλλιέργεια σε ταινίες, θερμοκήπια και ανοιχτό έδαφος σε όλη τη Ρωσία. Το Pepino Consuelo είναι ένα απροσδιόριστο (που δεν απαιτεί τσίμπημα των κορυφών) φυτό με μωβ στελέχη, ύψους άνω των 150 cm, σχηματίζοντας πολλά σκαλοπάτια. Τα μικρά φύλλα με συμπαγή άκρη είναι ανοιχτό πράσινο.
Τα λουλούδια είναι λευκά ή λευκά με μοβ ρίγες, παρόμοια με τα λουλούδια πατάτας. Οι κριτικές του πεπονιού Consinoo ισχυρίζονται ότι η ωοθήκη σχηματίζεται μόνο από ριγέ, μονοχρωματικά θρυμματισμένα.
120 ημέρες μετά την εμφάνιση των βλαστών, τα πρώτα φρούτα ωριμάζουν, ζυγίζοντας από 420 έως 580 γραμμάρια. Όταν είναι πλήρως ώριμα, το χρώμα τους είναι κίτρινο-πορτοκαλί, στις πλευρές υπάρχουν κάθετες μοβ ή λιλά ρίγες και πινελιές.
Το σχήμα του καρπού μοιάζει με καρδιά, η κορυφή είναι θαμπή, το δέρμα είναι λεπτό, λείο, η επιφάνεια είναι ελαφρώς ραβδωτή. Οι τοίχοι έχουν πάχος έως 5 εκ. Ο ανοιχτός κίτρινος πολτός είναι γλυκός, ζουμερός, απαλός, με έντονο άρωμα πεπονιού.
Η απόδοση φρούτων εμπορικού μεγέθους σε θερμαινόμενα θερμοκήπια φτάνει τα 5 κιλά ανά τετραγωνικό. μ. Ο ρυθμός βλάστησης των σπόρων ποιότητας είναι 70-80%.
Pepino Ramses
Το πεπόνι Ramino Ramses, η καλλιέργεια του οποίου συνιστάται σε ολόκληρη τη Ρωσία, εκδόθηκε από το Κρατικό Μητρώο το 1999.Είναι ένα απροσδιόριστο φυτό ψηλότερο από 150 εκ. Οι βλαστοί είναι πράσινοι, με μοβ κηλίδες, τα φύλλα είναι μέτρια, με συμπαγή άκρη, σκούρο πράσινο.
Τα λουλούδια είναι τα ίδια με αυτά του Pepino Consuelo, αλλά η ποικιλία Ramses αρχίζει να ωριμάζει νωρίτερα - 110 ημέρες μετά τη βλάστηση. Κρεμαστά φρούτα, βάρους 400-480 g, σε σχήμα κώνου με αιχμηρή κορυφή. Οι κριτικές του πεπονιού Ramses ισχυρίζονται ότι το χρώμα τους είναι κρεμώδες, με λιλά πινελιές και ρίγες, αλλά το Κρατικό Μητρώο δείχνει ένα κίτρινο-πορτοκαλί χρώμα. Η φλούδα του καρπού είναι γυαλιστερή, λεπτή, οι τοίχοι έχουν πάχος 4-5 cm, ο εύγευστος γλυκός πολτός είναι ανοιχτό κίτρινο, με αχνό άρωμα πεπονιού.
Παραγωγικότητα στο θερμοκήπιο - 5 kg / sq. μ. Καλής ποιότητας βλάστηση σπόρων - 50%.
Πώς να μεγαλώσετε το pepino στο σπίτι
Πιστεύεται ότι καρποί διαφορετικής ποιότητας ωριμάζουν σε πεπίνο που καλλιεργείται από σπόρους και παιδιά. Σε φυτά που πολλαπλασιάζονται φυτικά, είναι πιο νόστιμα, μεγαλύτερα και πιο γλυκά. Στο Κρατικό Μητρώο, γενικά αναφέρεται χωριστά ότι το pepino αναπαράγεται με μοσχεύματα και αυτό από μόνο του είναι σπάνιο - συνήθως δεν παρέχουν τέτοιες πληροφορίες εκεί.
Καλλιέργεια πεπίνου από σπόρους στο σπίτι
Οι σπόροι αχλαδιού πεπονιού χωρίζονται και τα μοσχεύματα κληρονομούν πλήρως τα χαρακτηριστικά του μητρικού φυτού. Αλλά τι πρέπει να κάνουν οι απλοί κηπουροί; Πού να πάρετε μοσχεύματα; Οι σπόροι Pepino πωλούνται και τα θετρίνια των ποωδών φυτών μπορεί να στεγνώσουν ή να τσαλακωθούν μέχρι να φτάσουν στο ταχυδρομείο. Ακόμα και σε γλάστρες, τα ριζωμένα μέρη των μαλακών εύθραυστων στελεχών είναι άβολα για μεταφορά. Πρέπει να καλλιεργήσουμε πεπίνο από σπόρους. Αλλά αν σας αρέσει ο πολιτισμός, για να βελτιώσετε τη γεύση των φρούτων, μπορείτε να το πάρετε με τα καλύτερα φρούτα ως μητρικό φυτό.
Πριν από την καλλιέργεια πεπίνου από σπόρους στο σπίτι, πρέπει να γνωρίζετε:
- Η σπορά πραγματοποιείται από τα τέλη Νοεμβρίου έως τις αρχές Δεκεμβρίου. Μόνο σε αυτήν την περίπτωση το pepino θα ανθίσει και θα δέσει φρούτα τέτοιου μεγέθους ώστε να μην θρυμματίζονται με την έναρξη μιας μεγάλης ημέρας ή σε υψηλές (αλλά όχι ακραίες) θερμοκρασίες.
- Εάν σπέρνετε τους σπόρους την άνοιξη, θα βλαστήσουν καλά και θα ανθίσουν ενεργά. Ίσως το pepino να δέσει ακόμη και τα μούρα. Αλλά στην καλύτερη περίπτωση, τα μεμονωμένα φρούτα θα ωριμάσουν, τα οποία θα κρυφτούν στη σκιά των φύλλων, όπου η θερμοκρασία είναι αρκετά βαθμούς χαμηλότερη. Οι ωοθήκες Pepino θα σταματήσουν να πέφτουν μέχρι τα τέλη Αυγούστου. Όταν υπάρχει χώρος για τη χειμερινή διατήρηση φυτού με ύψος μεγαλύτερο από ενάμισι μέτρο, κάτι που απαιτεί επίσης καλτσοδέτα, αυτό δεν είναι τρομακτικό. Η λήψη εξωτικών φρούτων το χειμώνα δεν είναι λιγότερο ευχάριστη από ό, τι το καλοκαίρι ή το φθινόπωρο.
- Η βλάστηση των σπόρων Pepino ορίζεται ως χαμηλή. Από πού προήλθαν οι πληροφορίες ότι όλο το φυτικό υλικό θα εκκολαφθεί 100% και θα μετατραπεί σε ενήλικο φυτό είναι άγνωστη. Ίσως κάποιος ήταν απλά τυχερός, το άτομο μοιράστηκε τη χαρά του και τα υπόλοιπα πήραν. Για να αποφύγετε την απογοήτευση κατά τη βλάστηση των σπόρων πεπίνου, μην περιμένετε θαύματα από αυτά.
Καλλιέργεια σπορόφυτων pepino στο σπίτι
Πιστεύεται ότι τα σπορόφυτα pepino πρέπει να καλλιεργούνται όπως και άλλες καλλιέργειες νυχτερινής σκιάς. Αυτό ισχύει μόνο εν μέρει - μετά την εμφάνιση δύο πραγματικών φύλλων και μιας επιλογής, η κουλτούρα είναι πραγματικά εύκολη στη φροντίδα. Όμως, ενώ οι σπόροι βλασταίνουν, δεν πρέπει κανείς να αποκλίνει από τους κανόνες, έχουν ήδη κακή βλάστηση.
Έμπειροι κηπουροί σπέρνουν πεπίνο σε διηθητικό χαρτί. Εκεί, ο πολιτισμός όχι μόνο βλαστάνει, αλλά επίσης μεταφέρεται στο στάδιο της συλλογής. Αλλά για αρχάριους, είναι καλύτερο να μην αρχίσετε να καλλιεργείτε φυτά με αυτόν τον τρόπο. Οι νέοι πεπίνοι στην κυτταρίνη μπορούν εύκολα να στεγνώσουν ή να χυθούν, είναι πολύ εύθραυστοι, σπάσουν κατά τη μεταμόσχευση και είναι δύσκολο να διαχωριστούν οι λεπτές ρίζες από το διηθητικό χαρτί.
Καλύτερα να ακολουθήσετε τον παραδοσιακό τρόπο:
- Για τα σπορόφυτα pepino που προορίζονται για συλλογή, θα πρέπει να επιλέξετε διαφανή πιάτα, για παράδειγμα, πλαστικά δοχεία για προϊόντα με τρύπες στο κάτω μέρος. Μπορείτε να φυτέψετε 2-3 σπόρους σε τύρφη. Τότε δεν θα χρειαστεί να βουτήξουν.Σε αυτήν την περίπτωση, θα πρέπει να φροντίσετε ένα κλειστό διαφανές δοχείο, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί ως θερμοκήπιο για τους πρώτους μήνες.
- Η αποχέτευση τοποθετείται στο κάτω μέρος, καλύπτεται με στρώμα άμμου, πυρωμένο στο φούρνο ή απολυμαίνεται με υπερμαγγανικό κάλιο. Το έδαφος για σπορόφυτα τοποθετείται στην κορυφή, συμπιέζεται (έτσι ώστε οι μικροί σπόροι να μην πέφτουν), ισοπεδώνεται, χύνεται με διάλυμα θεμελίωσης.Σπουδαίος! Είναι αδύνατο να αντικατασταθεί το θεμέλιο με υπερμαγγανικό κάλιο στη συγκεκριμένη περίπτωση.
- Οι σπόροι απλώνονται στην επιφάνεια του εδάφους.
- Το δοχείο βλάστησης καλύπτεται με γυαλί ή διαφανές φιλμ.
- Κάθε μέρα, το καταφύγιο αφαιρείται για εξαερισμό, εάν είναι απαραίτητο, το έδαφος βρέχεται από ένα μπουκάλι ψεκασμού οικιακής χρήσης.
- Η θερμοκρασία της περιεκτικότητας σε πεπίνο είναι 25-28⁰ ⁰. Οι αποκλίσεις από αυτό το εύρος είναι απαράδεκτες! Εάν δεν είναι δυνατή η επίτευξη κατάλληλης θερμοκρασίας, είναι καλύτερο να μην ξεκινήσετε τη βλάστηση.
- Σε απόσταση 10-15 cm από την επιφάνεια του υλικού κάλυψης, εγκαθίσταται μια πηγή φωτός, και ακόμη καλύτερα - ένας φυτοστάτης. Φωτίζεται 24 ώρες την ημέρα όλη την ώρα της βλάστησης των σπόρων και πριν από τη συλλογή. Το Pepino, φυτευμένο σε μεμονωμένα κύπελλα, φωτίζεται όλη την ημέρα έως ότου εμφανιστεί το τρίτο αληθινό φύλλο.Σπουδαίος! Καθώς μεγαλώνουν τα φυτά, ο λαμπτήρας πρέπει να ανυψώνεται ψηλότερα.
- Οι περισσότεροι σπόροι θα βλαστήσουν σε μια εβδομάδα, αλλά μερικοί μπορεί να βλαστήσουν σε ένα μήνα.
- Μια πολύ σημαντική στιγμή για την ανάπτυξη του pepino είναι η απόρριψη του στρώματος σπόρων από τους κοτυληδόνες. Δεν μπορούν πάντα να απελευθερωθούν μόνοι τους και να σαπίσουν. Τα λάχανα χρειάζονται βοήθεια: οπλιστείτε με μεγεθυντικό φακό και αποστειρωμένη βελόνα, αφαιρέστε προσεκτικά το κέλυφος. Πρέπει να προσέχετε, καθώς τα μικροσκοπικά πεύκο είναι πολύ εύθραυστα.
- Όταν εμφανιστεί το τρίτο αληθινό φύλλο, τα φυτά βυθίζονται σε μεμονωμένα κύπελλα. Μετά από μια εβδομάδα, ο οπίσθιος φωτισμός μειώνεται σε 16 ώρες την ημέρα. Για φυτά που φυτεύονται αμέσως σε ξεχωριστό δοχείο, ο φωτισμός μειώνεται όταν αποκαλυφθούν πλήρως 2-3 αληθινά φύλλα.
- Μετά από ένα μήνα, ο οπίσθιος φωτισμός μειώνεται σε 14 ώρες. Μέχρι τις αρχές Μαρτίου, μεταβαίνουν σε φυσική κατάσταση, φυσικά, εάν τα φυτά βρίσκονται στο περβάζι. Διαφορετικά, οι συνθήκες φωτισμού γίνονται όσο το δυνατόν πιο κοντά στο φυσικό.
- Το έδαφος ποτίζεται τακτικά για να διατηρείται ελαφρώς υγρό. Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι με τον τεχνητό οπίσθιο φωτισμό, στεγνώνει γρηγορότερα. Και η εφάπαξ έλλειψη υγρασίας και οι υπερχείλιση, που μπορεί να προκαλέσουν μαύρο πόδι και το θάνατο των φυτωρίων, είναι απαράδεκτες.
- Η πρώτη σίτιση εφαρμόζεται δύο εβδομάδες μετά την επιλογή. Το Pepino, που φυτεύεται αμέσως σε μεμονωμένα δοχεία, γονιμοποιείται στη φάση του τρίτου αληθινού φύλλου. Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε ένα ειδικό επίδεσμο για σπορόφυτα ή αραιώστε το συνηθισμένο σύμπλεγμα 2-3 φορές περισσότερο από ό, τι αναφέρεται στις οδηγίες. Περαιτέρω γονιμοποιείται κάθε 2 εβδομάδες. Από τον Μάρτιο, μπορείτε να δώσετε μια ολοκληρωμένη σάλτσα για καλλιέργειες νυχτερινής σκιάς. Τα λιπάσματα πρέπει να διαλύονται σε νερό.Σπουδαίος! Το Pepino σε μια κατσαρόλα ποτίζεται με νερό 10-12 ώρες πριν από τη σίτιση.
- Το αχλάδι πεπονιού μεγαλώνει πολύ αργά, όταν έχει 6-8 αληθινά φύλλα, το μεταφέρει σε ένα δοχείο με όγκο 700-800 ml, ώστε να μην διαταραχθεί η χωμάτινη μπάλα.
Καλλιέργεια πεπίνου από μοσχεύματα
Το αχλάδι πεπονιού σχηματίζει πολλά θετριά που πρέπει να διασπώνται τακτικά. Ριζώνουν καλά και κληρονομούν τα μητρικά χαρακτηριστικά. Έτσι, ακόμη και από έναν βλαστημένο σπόρο ανά σεζόν, μπορείτε να πάρετε τόσα πολλά νεαρά φυτά που θα είναι αρκετά για να φυτέψετε μια μικρή φυτεία.
Το Pepino που καλλιεργείται από μοσχεύματα και τα θετικά παιδιά αναπτύσσονται πολύ ταχύτερα από αυτά που λαμβάνονται μέσω φυτωρίων. Αρκεί να κόψουμε τα κάτω φύλλα και να βάλουμε ένα κομμάτι του στελέχους σε νερό ή να το φυτέψουμε σε ελαφρά εδάφη. Οι ρίζες σχηματίζονται γρήγορα, το ποσοστό επιβίωσης είναι υψηλό. Δεν χρειάζεται να καλύψετε τα μοσχεύματα με αλουμινόχαρτο, αλλά πρέπει να το ψεκάζετε συχνά.
Το Pepino, που βγαίνει από το έδαφος μαζί με ένα πήλινο κομμάτι και φυτεύεται σε γλάστρα, είναι εύκολο να αποθηκευτεί σε ένα διαμέρισμα. Την άνοιξη, τα μοσχεύματα κόβονται από τους μίσχους και ριζώνονται. Σε αντίθεση με τις δυσκολίες που μπορούν να παραδώσουν οι σπόροι, ακόμη και ένας έφηβος μπορεί να αντιμετωπίσει τη φυτική εξάπλωση της πεπίνης.
Βέλτιστες συνθήκες για την ανάπτυξη της πεπίνης
Το αχλάδι πεπονιού θα αισθανθεί καλύτερα σε ένα θερμοκήπιο Αλλά απουσία χειμερινού κήπου, το pepino καλλιεργείται σε περβάζια παραθύρων, σε θερμοκήπια και στον ανοιχτό αγρό. Είναι βολικό να φυτέψετε καλλιέργειες απευθείας στο χώρο σε μεγάλες γλάστρες χωρητικότητας 5-10 λίτρων. Αλλά τότε πρέπει να κάνετε πλευρικές τρύπες, έτσι ώστε η υπερβολική υγρασία να βγαίνει στο έδαφος μέσω αυτών (το στάσιμο νερό σίγουρα θα καταστρέψει το φυτό), τροφοδοτήστε και νερό με προσοχή.
Η καλλιέργεια πεπίνου σε θερμοκήπια επιτρέπεται μόνο εάν η θερμοκρασία ελέγχεται. Συχνά είναι ζεστό μέχρι τους 50⁰C, και αυτό θα προκαλέσει το αχλάδι του πεπονιού να ρίξει τα φύλλα και τις ωοθήκες του, ακόμη και αν είναι αρκετά μεγάλα για να ωριμάσουν το καλοκαίρι.
Στο ανοιχτό πεδίο, επιλέγεται ένα μέρος που φωτίζεται από τον ήλιο μόνο το πρωί. Διαφορετικά, τα φρούτα θα διατηρηθούν μόνο μέσα στον θάμνο ή όπου θα καλυφθούν από άλλα φυτά. Η ανθοφορία θα συνεχιστεί, αλλά οι βιώσιμες ωοθήκες θα εμφανιστούν έως τα τέλη Αυγούστου.
Η μεταμόσχευση πεπίνου σε ανοιχτό έδαφος είναι δυνατή όχι νωρίτερα από τον Μάιο, όταν όχι μόνο το έδαφος θερμαίνεται, αλλά και η θερμοκρασία της νύχτας θα είναι επίσης τουλάχιστον 10 ° C. Σύμφωνα με κριτικές, η καλλιέργεια μπορεί να αντέξει μια βραχυπρόθεσμη μείωση στους 8 ° C .
Το Pepino μπορεί να φυτευτεί αρκετά συμπαγής, αλλά μην ξεχνάτε ότι το φυτό μπορεί να φτάσει σε ύψος 1,5-2 m, και οι βλαστοί του είναι εύθραυστοι, ποώδεις, πάχους μικρότερου από ένα εκατοστό. Χωρίς καλτσοδέτα, ένα αχλάδι πεπονιού απλώς θα καταρρεύσει κάτω από το δικό του βάρος και, ακόμη και αν δεν σπάσει, θα αρχίσει να ριζώνεται. Αυτό θα οδηγήσει ήδη στην εμφάνιση πυκνών αλυσίδων, τα οποία, πόσο μάλλον αποδίδουν καρπούς, θα ανθίσουν ελάχιστα.
Τα παιδιά της γης πρέπει να αφαιρούνται τακτικά, διαφορετικά όλες οι δυνάμεις του πεπίνου θα δαπανηθούν για το σχηματισμό νέων πλευρικών βλαστών και όχι για καρποφορία. Τα προκύπτοντα μοσχεύματα ριζώνουν καλά, μεγαλώνουν γρήγορα και υπό καλές συνθήκες μπορούν ακόμη και να καλύψουν το μητρικό φυτό. Τα κάτω φύλλα πρέπει επίσης να αφαιρεθούν για να παρέχουν καθαρό αέρα και να διευκολύνουν το πότισμα.
Συνιστάται η γονιμοποίηση του Pepino κάθε 2 εβδομάδες και είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείτε ειδική σίτιση για καλλιέργειες νυχτερινού. Εάν η πράσινη μάζα μεγαλώνει γρήγορα, αλλά δεν συμβαίνει ανθοφορία, θα πρέπει να παραλείψετε την επικάλυψη - πιθανότατα, έχει σχηματιστεί υπερβολική ποσότητα αζώτου στο έδαφος. Αυτό μπορεί ακόμη και να προκαλέσει πτώση των φρούτων.
Δεν χρειάζεται να τσιμπήσετε την κορυφή του pepino - είναι ένα απροσδιόριστο φυτό με απεριόριστη ανάπτυξη. Υπό καλές συνθήκες, σχηματίζονται 2-3 βλαστοί, οι οποίοι κατευθύνονται προς τα πάνω και δένονται. Εάν δεν αφαιρέσετε τα σκαμπό, τα φρούτα θα είναι λιγότερο, ωστόσο, σύμφωνα με κριτικές, είναι πολύ πιο νόστιμα από αυτά που σχηματίζονται στο κύριο στέλεχος.
Όταν η θερμοκρασία πέσει και φτάσει τους 10 ° C, το αχλάδι πεπονιού αφαιρείται από το δρόμο. Συχνά συμβαίνει ότι τα φρούτα αυτή τη στιγμή μόλις άρχισαν να σχηματίζονται ή δεν είχαν καν χρόνο να φτάσουν στην τεχνική ωριμότητα. Εάν το φυτό φυτεύτηκε απευθείας σε γλάστρα, όλα είναι απλά: σκάβονται, καθαρίζονται από τη γη, τοποθετούνται σε όμορφες γλάστρες και μεταφέρονται στο σπίτι.
Ένα αχλάδι πεπονιού που φυτεύεται στο έδαφος χωρίς δοχείο σκάβεται προσεκτικά και μεταμοσχεύεται σε γλάστρα. Όσο μεγαλύτερο είναι το χωμάτινο κομμάτι, τόσο πιο πιθανό είναι το φυτό, αφού αλλάξει τις συνθήκες συντήρησης, να μην ρίξει φύλλα και φρούτα.
Μπορείτε να βάλετε το φυτό στο περβάζι και να περιμένετε για την ωρίμανση των φρούτων ή τη ρύθμιση νέων (ο χρόνος είναι ευνοϊκός για αυτό). Το μητρικό φυτό, από το οποίο υποτίθεται ότι θα ληφθούν μοσχεύματα την άνοιξη, αποστέλλονται σε ένα δροσερό δωμάτιο, όπου η θερμοκρασία δεν πέφτει κάτω από 10-15⁰ С.
Ασθένειες και παράσιτα
Το Pepino είναι ευαίσθητο σε όλες τις ασθένειες και τα παράσιτα που επηρεάζουν τις καλλιέργειες νυχτερινής σκιάς, αλλά έχει επίσης τα δικά της προβλήματα:
- το φυτό μπορεί να καταστρέψει το σκαθάρι της πατάτας του Κολοράντο.
- Το pepino είναι ευαίσθητο σε ακάρεα, αφίδες και λευκές μύγες.
- τα δενδρύλλια με υπερχείλιση έχουν συχνά μαύρο πόδι.
- υπερχείλιση ενηλίκων φυτών προκαλούν μια ποικιλία σήψης.
- με έλλειψη χαλκού, αναπτύσσεται αργά.
Το Pepino πρέπει να επιθεωρείται τακτικά και, εάν είναι απαραίτητο, να υποβάλλεται σε θεραπεία με κατάλληλα μυκητοκτόνα ή εντομοκτόνα. Ο ψεκασμός είναι υποχρεωτικός πριν από τη μεταφύτευση σε γλάστρα. Εάν τα προβλήματα ξεκινούν μετά την είσοδο του pepino στο σπίτι, τα μυκητοκτόνα χρησιμοποιούνται όπως στο ανοιχτό χωράφι, συνιστάται να επιλέξετε το Aktelik από τα εντομοκτόνα.
Συγκομιδή
Συνήθως σπέρνεται τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο, το pepino βάζει τα φρούτα μέχρι τον Μάιο. Σε αυτήν την περίπτωση, η συγκομιδή πραγματοποιείται τον Ιούνιο-Ιούλιο. Τα φρούτα ωριμάζουν άνισα, καθώς η ανθοφορία διαρκεί πολύ, ειδικά αν δεν έχουν αφαιρεθεί τα σκαμπό. Οι δυσμενείς καταστάσεις μπορούν να προκαλέσουν το πεπίνο να ρίξει τις ωοθήκες και τα φύλλα που μεγαλώνουν με την πάροδο του χρόνου. Ακόμη και με την ανθοφορία του καλοκαιριού, τα μεμονωμένα φρούτα δεν θρυμματίζονται, αλλά ωριμάζουν Τις περισσότερες φορές κρύβονται μεταξύ των φύλλων.
Σύμφωνα με κριτικές, η γεύση του υπερβολικού πεπίνου είναι μέτρια. Τα φρούτα φθάνουν στην τεχνική ωριμότητα όταν το δέρμα γίνεται κρεμώδες ή κίτρινο-πορτοκαλί, και λιλά γραμμές αρχίζουν να εμφανίζονται στις πλευρές. Αυτή τη στιγμή, το pepino μπορεί να αφαιρεθεί από το θάμνο, να τυλιχτεί σε χαρτί και να αφεθεί να ωριμάσει σε σκοτεινό, καλά αεριζόμενο μέρος. Οι καρποί θα φτάσουν στην ωριμότητα των καταναλωτών σε 1-2 μήνες.
Το Pepino φτάνει σε πλήρη ωριμότητα μόλις εμφανιστεί πλήρως το χρώμα του και όταν πατηθεί, ο καρπός συμπιέζεται ελαφρώς.
Πώς να τρώτε τα φρούτα pepino
Στην Ιαπωνία και τη Νότια Αμερική, το pepino τρώγεται φρέσκο αφαιρώντας το και αφαιρώντας τον πυρήνα του σπόρου. Οι Νέοι Ζηλανδία προσθέτουν φρούτα σε κρέας, ψάρι, φτιάχνουν σάλτσες και επιδόρπια από αυτά. Το Pepino μπορεί να προστεθεί σε κομπόστες, μαρμελάδες. Λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε πηκτίνες, ο καρπός παράγει ένα εξαιρετικό ζελέ.
Τα φρούτα στο στάδιο της τεχνικής ωριμότητας μπορούν να αποθηκευτούν για έως και 2 μήνες έως ότου ωριμάσουν.
συμπέρασμα
Η καλλιέργεια πεπίνου στο σπίτι το καλοκαίρι είναι σαν διασκέδαση. Τα φρούτα του δεν μπορούν να διαφοροποιήσουν σε μεγάλο βαθμό τον πίνακα, ο οποίος είναι ήδη πλούσιος σε λαχανικά και φρούτα. Αλλά η χειμερινή συγκομιδή δεν θα προκαλέσει έκπληξη, αλλά και κορεσμό του σώματος με βιταμίνες, η έλλειψη των οποίων γίνεται αισθητή κατά την κρύα εποχή.
