Περιεχόμενο
Το Juniper είναι ένας εξαιρετικός διακοσμητικός αειθαλής θάμνος και πολλοί κηπουροί θα ήθελαν να το φυτέψουν στον χώρο. Ωστόσο, αυτό συχνά δεν είναι εύκολο. Στα φυτώρια, το υλικό φύτευσης είναι ακριβό, και δεν είναι πάντα διαθέσιμο, και ένας αρκεύθιος που λαμβάνεται από το φυσικό περιβάλλον είναι πιθανό να πεθάνει. Υπάρχει μια διέξοδος από αυτήν την κατάσταση. Αυτή είναι η διάδοση των μοσχευμάτων αρκεύθου. Είναι δυνατόν, αλλά είναι μάλλον δύσκολο να το κάνεις στο σπίτι.
Είναι δυνατόν να πολλαπλασιαστεί ένας άρκευθος με μοσχεύματα
Τα κωνοφόρα είναι δύσκολο να κοπούν με μοσχεύματα και η άρκευθος δεν αποτελεί εξαίρεση. Ακόμα και αν πληρούνται όλες οι απαραίτητες προϋποθέσεις, το ποσοστό ριζοβολίας των μοσχευμάτων δεν υπερβαίνει το 50, κάτι που αποτελεί καλό δείκτη. Η καλλιέργεια ενός αρκεύθου από μοσχεύματα είναι ο μόνος τρόπος για να πολλαπλασιαστεί το διακοσμητικό είδος αυτού του αειθαλούς θάμνου. Μπορείτε να το κάνετε αυτό με τη βοήθεια των σπόρων, αλλά με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να πάρετε μόνο φυτά - φυτά που δεν έχουν διατηρήσει χαρακτηριστικά ποικιλίας. Η διαδικασία πολλαπλασιασμού των σπόρων του αρκεύθου είναι δύσκολη και χρονοβόρα, γι 'αυτό οι περισσότεροι κηπουροί προτιμούν να χρησιμοποιούν την καλά αποδεδειγμένη φυτική μέθοδο.
Ορισμένοι κηπουροί προσπαθούν να μεταμοσχεύσουν θάμνους αρκεύθου που μεταφέρονται από την άγρια φύση στην περιοχή. Τις περισσότερες φορές, ωστόσο, αυτό καταλήγει σε αποτυχία. Είναι καλύτερα να μην σκάβετε ένα άρκευθο του δάσους, αλλά να το διαδίδετε με μοσχεύματα, κόβοντας πολλά υποσχόμενα κλαδιά από έναν άγριο θάμνο.
Χαρακτηριστικά των μοσχευμάτων αρκεύθου
Μπορείτε να κόψετε αρκεύθους όλη τη σεζόν, αλλά νωρίς την άνοιξη ή το φθινόπωρο θεωρείται η καλύτερη στιγμή για αυτό. Το καλοκαίρι, αυτό συνήθως δεν γίνεται. Σε θερμοκρασίες άνω των + 25 ° C, η ζωτική δραστηριότητα του φυτού επιβραδύνεται πολύ και τα μοσχεύματα μπορεί απλά να πεθάνουν. Οι χαμηλές θερμοκρασίες επηρεάζουν επίσης αρνητικά αυτήν τη διαδικασία. Ως εκ τούτου, είναι δυνατό να ξεριζώσετε έναν άρκευπο το χειμώνα μόνο στο σπίτι.
Τα μοσχεύματα Juniper έχουν ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό. Εάν τα πάρετε από την κορυφή του φυτού, τότε το μελλοντικό δέντρο θα τείνει να μεγαλώνει προς τα πάνω και να σχηματίζει μια στενή κορώνα. Εάν τα μοσχεύματα λαμβάνονται από πλευρικούς βλαστούς, το στέμμα του μελλοντικού θάμνου θα μεγαλώσει σε πλάτος. Επομένως, για την αναπαραγωγή των αρπακτικών δέντρων με στενή κορώνα, πρέπει να χρησιμοποιήσετε κλαδιά που λαμβάνονται από την κορυφή του δέντρου και για ποικιλίες θάμνων και υφέρπουσα - από το πλάι. Σε ποικιλίες με ποικίλη κορώνα, το φυτικό υλικό λαμβάνεται από την ηλιόλουστη πλευρά.
Πότε είναι καλύτερο να διαδώσετε thujas και junipers με μοσχεύματα
Ο πολλαπλασιασμός Thuja και αρκεύθου με πράσινα μοσχεύματα μπορεί να ξεκινήσει στις αρχές της άνοιξης, μόλις λιώσει το χιόνι και να συνεχιστεί μέχρι τα τέλη Μαΐου. Αυτή τη φορά είναι η κορυφή της ενεργού ανάπτυξης των φυτών, το μέγιστο της ζωτικής του ενέργειας. Ωστόσο, δεν θεωρούν όλες τις κηπουρές σωστές αυτές τις ημερομηνίες. Πιστεύεται ότι η καλύτερη στιγμή για να φυτέψετε μοσχεύματα είναι από το Σεπτέμβριο έως το τέλος Νοεμβρίου. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα στοματικά φυτά είναι κλειστά και η απώλεια υγρασίας είναι ελάχιστη.
Αναπαραγωγή μοσχευμάτων αρκεύθου την άνοιξη
Οι ιουνίπεροι φυτεύονται την άνοιξη με μοσχεύματα στις αρχές Απριλίου, όταν η θερμοκρασία σίγουρα θα φθάσει σε θετικές τιμές. Αυτή τη στιγμή, τα καταφύγια από τους θάμνους έχουν ήδη αφαιρεθεί, οπότε δεν είναι δύσκολο να εκτιμηθεί οπτικά η ποιότητα και να επιλεγεί το απαραίτητο υλικό για εμβολιασμό.
Τα μοσχεύματα λαμβάνονται από ημι-λιγνιτισμένα βλαστάρια, τα κόβουν με ένα μαχαίρι ή τα σκίζουν με το χέρι μαζί με ένα μέρος του παλιού ξύλου - μια φτέρνα.
Μοσχεύματα ιουνιπέρων το χειμώνα
Το Juniper μπορεί επίσης να κοπεί στο τέλος του χειμώνα. Προς το παρόν, δεν υπάρχει σοβαρός παγετός και τα κωνοφόρα προετοιμάζονται ήδη για την αρχή της καλλιεργητικής περιόδου. Είναι σημαντικό κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου να μην υπάρχουν παράσιτα ή ασθένειες στα δέντρα. Μετά τη συγκομιδή των μοσχευμάτων, το χειμερινό καταφύγιο πρέπει να επιστραφεί στη θέση του, καθώς ο παγετός και ο λαμπερός ανοιξιάτικος ήλιος μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές στις βελόνες.
Αναπαραγωγή μοσχευμάτων αρκεύθου στο σπίτι το φθινόπωρο
Η φύτευση αρκεύθου με μοσχεύματα το φθινόπωρο μπορεί να πραγματοποιηθεί από Σεπτέμβριο έως Νοέμβριο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ριζώνονται σε ξεχωριστά δοχεία και την άνοιξη μεταμοσχεύονται σε θερμοκήπια για καλλιέργεια. Όταν τα φυτά φτάσουν την ηλικία των 3-4 ετών, μπορούν να μεταμοσχευτούν σε ανοιχτό έδαφος.
Πώς να διαδώσετε ένα άρκευθο με μοσχεύματα στο σπίτι
Η καλλιέργεια ενός αρκεύθου από ένα κλαδί στο σπίτι είναι μάλλον δύσκολο έργο. Αυτή είναι μια μακρά διαδικασία που διαρκεί αρκετούς μήνες. Για την εκτέλεση της εργασίας, απαιτούνται τα ακόλουθα υλικά:
- Epin (διεγερτικό ανάπτυξης φυτών);
- Kornevin (διεγερτικό σχηματισμού ρίζας)
- μαχαίρι;
- ένα κομμάτι καθαρού υφάσματος.
- βρύα σφάγνου
- πλαστική σακούλα.
Σε αντίθεση με το thuja, όταν πολλαπλασιάζεται η άρκευθος με μοσχεύματα, δεν χρησιμοποιούνται βάζα νερού. Η παρατεταμένη έκθεση σε υγρό περιβάλλον δεν οδηγεί σε σχηματισμό ριζών, αλλά μόνο σε σάπια κλαδιά.
Κανόνες για τη συγκομιδή μοσχευμάτων
Ως μοσχεύματα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ημι-λιγνιτισμένους βλαστούς μήκους 8-15 εκ. Είναι καλύτερα να μην τα κόψετε, αλλά να τα σκίσετε με τα χέρια σας, καθώς με αυτή τη μέθοδο βγαίνει επίσης ένα κομμάτι παλιού ξύλου - μια φτέρνα. Τα συλλεχθέντα μοσχεύματα πρέπει να τυλίγονται σε υγρά βρύα.
Πώς να ξεριζώσετε ένα αρκεύθου με μοσχεύματα
Πριν από τη ριζοβολία, τα κλαδιά αρκεύθου διατηρούνται για 12 ώρες σε νερό με την προσθήκη ενός διεγέρτη ανάπτυξης - Epin. Εάν δεν υπάρχει, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το φυσικό υποκατάστατο του - ζάχαρη ή νερό μελιού (αναλογίες 1 λίτρου νερού και 1 κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη ή μέλι). Τα κάτω 3-4 cm της κοπής πρέπει να καθαρίζονται από βελόνες. Είναι επίσης απαραίτητο να αφαιρέσετε τα μούρα από τα κλαδιά, εάν υπάρχουν. Μαζί με την αφαίρεση των βελόνων στο κάτω μέρος των μοσχευμάτων, κάνουν αρκετές εγκοπές στο φλοιό, είναι σε τέτοια μέρη στο μέλλον ότι το κλαδί αρκεύθου θα δώσει ρίζες.
Ένα στρώμα υγρού βρύου σφάγνου απλώνεται σε ένα κομμάτι καθαρού υφάσματος. Στη συνέχεια τοποθετούνται μοσχεύματα σε αυτό, έχοντας προηγουμένως κονιοποιήσει το κάτω μέρος τους με τον Kornevin. Το ύφασμα διπλώνεται σε μια τσέπη και τυλίγεται σε ρολό, το οποίο στερεώνεται με πολλές ελαστικές ταινίες για τραπεζογραμμάτια. Το ρολό τοποθετείται σε πλαστική σακούλα. Όταν είναι δεμένο, κρεμάται ανάμεσα σε ξύλινα κουφώματα, ενώ είναι σημαντικό να μην έχει άμεσο ηλιακό φως. Περιοδικά, τα μοσχεύματα πρέπει να αφαιρούνται και να επιθεωρούνται. Σε λίγους μήνες, όταν έχουν τις δικές τους ρίζες, μπορούν να φυτευτούν σε χωριστά κύπελλα τύρφης και μετά την τελική ριζοβολία, να φυτευτούν σε ανοιχτό έδαφος.
Η ριζοβολία αρκεύθου στο σπίτι μπορεί επίσης να γίνει σε δοχεία γεμάτα με μείγμα άμμου και τύρφης. Τα μοσχεύματα που προετοιμάστηκαν και υποβλήθηκαν σε επεξεργασία από τον Kornevin θαμμένα σε ένα υγρό υπόστρωμα κατά 5-7 εκ. Στη συνέχεια, τα δοχεία τοποθετούνται σε μια πυκνή πλαστική σακούλα και τοποθετούνται στο περβάζι. Έτσι προσομοιώνονται οι συνθήκες του θερμοκηπίου. Δεν χρειάζεται να δέσετε την τσάντα στην κορυφή. Το θρεπτικό υπόστρωμα πρέπει να υγραίνεται κατά καιρούς. Αφού η κοπή σχηματίσει το δικό της ριζικό σύστημα, μεταμοσχεύεται σε ανοιχτό έδαφος.
Φροντίδα μοσχευμάτων
Τα φυτευμένα μοσχεύματα πρέπει να ελέγχονται περιοδικά και το θρεπτικό υπόστρωμα στο οποίο βρίσκονται πρέπει να χαλαρώνει και να υγραίνεται. Είναι πολύ σημαντικό η θερμοκρασία του αέρα να μην υπερβαίνει τους + 25 ° С, ενώ + 20-22 ° С θεωρείται βέλτιστη. Δεν υπάρχει ανάγκη τροφοδοσίας των μοσχευμάτων, ωστόσο, για ασφάλιση, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα διάλυμα ετεροοξίνης ή χαλικού νατρίου, παρασκευασμένο σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσης.
Μεταφύτευση δενδρυλλίου σε ανοιχτό έδαφος
Η καλύτερη στιγμή για τη μεταφύτευση ενός καλλιεργημένου φυταρίου σε ανοιχτό έδαφος είναι η άνοιξη, από τον Απρίλιο έως τον Μάιο. Τα σπορόφυτα με κλειστό ριζικό σύστημα μπορούν να φυτευτούν το φθινόπωρο, τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο, αλλά η άνοιξη δεν είναι ακόμη προτιμότερη.
Οι ιουνίπεροι απαιτούν φωτισμό, οπότε ο χώρος φύτευσης τους πρέπει να είναι ανοιχτός και όχι στη σκιά μεγάλων δέντρων και κτιρίων. Επιτρέπεται ελαφριά μερική σκιά ή συνεχής φωτισμός από διάχυτο ηλιακό φως. Είναι επιθυμητό να μην υπάρχουν ισχυροί άνεμοι στην τοποθεσία, ειδικά από το βορρά. Το έδαφος είναι προτιμότερο να είναι χαλαρό, καλά στραγγισμένο. Ο κοινός άρκευθος και η κινεζική του ποικιλία δεν ανέχονται τον ξηρό αέρα, θα αναπτυχθούν καλά εάν υπάρχει ένα φυσικό σώμα νερού κοντά.
Διαφορετικοί τύποι αρκεύθου προτιμούν διαφορετικούς τύπους εδάφους. Για παράδειγμα, η Βιρτζίνια θα αισθανθεί καλύτερα σε ελαφρώς όξινα εδάφη από πηλό, το Cossack προτιμά το ασβέστη και το Siberian Juniper πρέπει να φυτευτεί μόνο σε αμμώδες έδαφος. Οι δείκτες οξύτητας και η σύνθεση του εδάφους πρέπει να ελέγχονται πριν από τη φύτευση και, εάν είναι απαραίτητο, να τους φέρετε στα απαιτούμενα.
Πριν από τη φύτευση, είναι απαραίτητο να προετοιμάσετε επαρκή ποσότητα ενός καθολικού υποστρώματος εδάφους με το οποίο θα γεμίσει η κοιλότητα φύτευσης. Για την παρασκευή ενός τέτοιου μείγματος, το μείγμα του εδάφους που λαμβάνεται κάτω από ένα ενήλικο άρκευθο ή άλλο κωνοφόρο φυτό, χονδροειδής άμμο του ποταμού και τύρφης. Όλα τα συστατικά λαμβάνονται σε ίσες αναλογίες και αναμειγνύονται καλά μεταξύ τους.
Είναι καλύτερα να προετοιμάσετε τους λάκκους προσγείωσης εκ των προτέρων, ώστε το έδαφος να έχει χρόνο να ηρεμήσει και να κορεστεί με αέρα. Το μέγεθός τους πρέπει να είναι εγγυημένο ότι υπερβαίνει τον όγκο του χωμάτινου κομματιού στις ρίζες του δενδρυλλίου. Ένα στρώμα αποστράγγισης σπασμένου τούβλου, διογκωμένου πηλού ή θρυμματισμένης πέτρας χύνεται στο κάτω μέρος του λάκκου. Στη συνέχεια χύνεται ένα στρώμα θρεπτικού εδάφους στην κορυφή. Σε αυτήν τη μορφή, το λάκκο αφήνεται για αρκετές εβδομάδες.
Μια νεφελώδης, δροσερή μέρα επιλέγεται για φύτευση. Τα δοχεία με φυτά χύνονται εκ των προτέρων με νερό, ώστε να μην καταστρέφονται οι ρίζες κατά την αφαίρεση. Το δενδρύλλιο τοποθετείται κατακόρυφα σε μια τρύπα σε πήλινο σλάιντ, και στη συνέχεια καλύπτεται με θρεπτικό υπόστρωμα. Η γη γύρω από τον κορμό συμπιέζεται ελαφρά για να αποφευχθεί η δημιουργία κενών. Το κολάρο ρίζας του δενδρυλλίου δεν πηγαίνει βαθιά, πρέπει να είναι στο επίπεδο του εδάφους. Μετά τη φύτευση, γίνεται πότισμα και στη συνέχεια η ρίζα της ζώνης γίνεται με τύρφη, φλοιό ή πριονίδι κωνοφόρων δέντρων.
Με την πάροδο του χρόνου, ο άρκευθος μεγαλώνει αρκετά έντονα, επομένως, κατά τη διεξαγωγή ομαδικών φυτεύσεων, είναι απαραίτητο να παρατηρούνται ορισμένα διαστήματα μεταξύ γειτονικών φυτών. Τα είδη νάνων φυτεύονται σε απόσταση 0,8-1 m το ένα από το άλλο, κατά τη φύτευση μεγαλύτερων ποικιλιών, θα ήταν σκόπιμο να αυξηθεί αυτή η απόσταση στα 1,5-2 m. Ένα τέτοιο μέτρο θα επιτρέψει στα φυτά να αποφύγουν τον ανταγωνισμό και να αναπτυχθούν κανονικά χωρίς να καταπιέζουν το καθένα άλλα.
συμπέρασμα
Η αναπαραγωγή ενός αρκεύθου με μοσχεύματα είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για την αύξηση ή τη διαφοροποίηση της σύνθεσης των ειδών των κωνοφόρων που καλλιεργούνται σε μια προσωπική πλοκή. Μπορεί να μην τελειώνει πάντα με επιτυχία, ωστόσο, χάρη σε αυτό, μπορεί κανείς να αποκτήσει πολύτιμη εμπειρία σε μια τέτοια εργασία. Πολλά φυτά κήπου πολλαπλασιάζονται με μοσχεύματα πολύ πιο εύκολα.Εάν μάθετε να κόβετε κωνοφόρα, τότε η εργασία με άλλους θάμνους είναι πιθανό να έχει θετικό αποτέλεσμα.
