Περιεχόμενο
Τα χοιρίδια πέφτουν στα πόδια τους - ένα από τα κοινά προβλήματα όλων των χοιροτρόφων. Μια τέτοια παθολογία μπορεί να επηρεάσει τόσο τα μικρά χοιρίδια, που μόλις γεννήθηκαν, όσο και τους ενήλικους χοίρους. Η αντιμετώπιση των διαταραχών των ποδιών μπορεί να είναι χρονοβόρα και χρονοβόρα.
Γιατί τα χοιρίδια και τα χοιρίδια παρουσιάζουν αποτυχία στα πόδια: μια λίστα με τους λόγους
Πολλοί εκτροφείς χοίρων συναντούν μερικές φορές τα πίσω πόδια του χοιριδίου αποτυγχάνουν. Αυτό μπορεί να συμβεί για διάφορους λόγους, από κοινά λάθη στη διατήρηση των ζώων έως τις σοβαρές ασθένειες. Πριν ξεκινήσετε να επιλύετε το πρόβλημα, είναι απαραίτητο να μάθετε τον παράγοντα που προκάλεσε μια τέτοια κατάσταση και μόνο στη συνέχεια να επιλέξετε μια κατάλληλη θεραπεία.
Μεταδοτικές ασθένειες
Υπάρχουν διάφορες ασθένειες, ένα από τα οποία μπορεί να πέφτει στα πόδια σας. Τα πιο δημοφιλή είναι:
- Η νόσος του Teschen (ενζωοτική εγκεφαλομυελίτιδα), η οποία συνήθως προσβάλλει νεαρά χοιρίδια ηλικίας μεταξύ 2 και 6 μηνών. Τα συμπτώματα της νόσου είναι: ρινίτιδα, έμετος, υπερθερμία, διάρροια. Ως αποτέλεσμα της μείωσης της θερμοκρασίας του σώματος, το χοιρίδιο πέφτει στα πόδια του. Πρώτα, τα πίσω άκρα αποτυγχάνουν και μετά το μέτωπο.
- Πανούκλαπου μπορεί να επηρεάσει τους χοίρους σε οποιαδήποτε ηλικία. Αυτή η ασθένεια είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη παράλυση. Το χοιρίδιο σταματά ξαφνικά να τρώει, χάνει τη ζωτικότητά του, τα πόδια του σταματούν. Μπορείτε επίσης να παρατηρήσετε πώς ο χοίρος συριγμό και δεν σηκώνεται.
- Ερυσίπελαςπροσβάλλει χοιρίδια ηλικίας 3 μηνών έως ενός έτους. Μια βακτηριακή λοίμωξη εκφράζεται, μεταξύ άλλων, σε φλεγμονή των αρθρώσεων, η οποία οδηγεί στο γεγονός ότι ο χοίρος κάθεται στα πόδια του.
- Γρίπη των χοίρων, τα συμπτώματα των οποίων είναι πρακτικά αδιάκριτα από αυτά στον άνθρωπο. Το να πέσεις στα πόδια σου είναι συνέπεια επιπλοκών που έχουν προκύψει.
Έλλειψη βιταμινών και μετάλλων
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους τα χοιρίδια αρρωσταίνουν και δεν μπορούν να σταθούν στα πίσω και μπροστινά πόδια τους. Ανάμεσά τους - και μια ανεπίσημη έλλειψη ιχνοστοιχείων, βιταμινών, που το ζώο δεν λαμβάνει μαζί με τροφή. Η θεραπεία αυτής της παθολογίας είναι μια περίπλοκη διαδικασία, οπότε πρέπει να ξέρετε τι χρειάζεται ένας χοίρος που πέφτει στα πόδια του:
- Ανεπάρκεια σιδήρου (αναιμία) - πιο συχνά μπορεί να παρατηρηθεί σε απογαλακτισμένα χοιρίδια, καθώς δεν υπάρχει αρκετός σίδηρος στο γάλα της χοιρομητέρας και όλα τα αποθέματά του στο σώμα καταναλώνονται σε 72 ώρες. Η βιετναμέζικη φυλή είναι η πιο ευαίσθητη σε αυτήν την ασθένεια, καθώς αυτό το στοιχείο ουσιαστικά απουσιάζει στο γάλα αυτών των χοιρομητέρων.
- Έλλειψη βιταμίνης D και ασβεστίου. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να αναπτυχθεί ραχίτιδα (η θεραπεία του οποίου είναι μακρά και δύσκολη) ή τετάνιο υποσβεστίου, η οποία επηρεάζει αρνητικά την κατάσταση των άκρων του χοίρου.
Στρες
Οι αγχωτικές καταστάσεις μπορούν επίσης να προκαλέσουν στο χοίρο να χάσει τα πίσω πόδια του. Τις περισσότερες φορές, μια παρόμοια μοίρα αντιμετωπίζει απογαλακτισμένους που μένουν μόνοι.
Παράσιτα
Τα σκουλήκια είναι εξίσου κοινός λόγος για τον οποίο τα χοιρίδια δεν στέκονται.Οι μικροί χοίροι υποφέρουν ιδιαίτερα σοβαρά, το σώμα των οποίων δεν μπορεί να αντέξει τις τοξικές επιδράσεις που ασκούνται στο σώμα από τα απόβλητα των παρασίτων. Υπάρχει μεταβολική διαταραχή, εξάντληση βιταμινών και ανόργανων αποθεμάτων, η οποία είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί.
Παραβίαση περιορισμού
Εάν ο χοίρος κάθεται στον ιερέα και δεν μπορεί να σηκωθεί, τότε θα πρέπει να προσέξετε τις συνθήκες διατήρησής του, οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν ένα τέτοιο πρόβλημα:
- υγρασία;
- προσχέδια
- κρύο πάτωμα χωρίς κλινοσκεπάσματα
- συχνή πτώση της θερμοκρασίας.
Αυτοί οι δυσμενείς παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη διαφόρων ασθενειών και στη γενική αδυναμία του σώματος. Τις περισσότερες φορές, οι ιδιοκτήτες δεν καταλαβαίνουν καν ποια είναι η θεραπεία σε τέτοιες περιπτώσεις και τι θα βοηθήσει τον χοίρο να ξαναγυρίσει στα πόδια του. 2
Πώς να αντιμετωπίσετε εάν ο χοίρος ή ο χοίρος δεν σηκωθεί
Εάν ο χοίρος περνά στο μπροστινό ή στο πίσω πόδι, η θεραπεία πρέπει να επιλέγεται κατάλληλα με βάση τα αίτια της παθολογίας.
Θεραπεία μολυσματικών ασθενειών
Δεν θεραπεύονται όλες οι μολυσματικές ασθένειες. Η ασθένεια του Teschen είναι επί του παρόντος ανίατη. Αλλά τα χοιρίδια δεν καταστρέφονται: το κρέας ενός μολυσμένου χοίρου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μαγείρεμα λουκάνικων και συντήρησης.
Άλλες ασθένειες αντιμετωπίζονται συχνότερα με αντιβιοτικά. Υπάρχουν πολλά φάρμακα που έχουν αναπτυχθεί για τους χοίρους που όχι μόνο βοηθούν στην καταπολέμηση της νόσου, αλλά επίσης βελτιώνουν τη συνολική ευημερία του χοιριδίου. Η πιο δημοφιλής θεραπεία είναι η Bicillin.
Αναπλήρωση ελλείψεων βιταμινών
Εάν το χοιρίδιο υποφέρει από έλλειψη βιταμινών και μικροστοιχείων, όλο και πιο συχνά ψέματα και δεν σταματά, τότε για τη θεραπεία της προκύπτουσας παθολογίας, επιλέγονται μέσα που μπορούν να αναπληρώσουν τα αποθέματα του σώματος:
- Με αναιμία, ενδείκνυται η παρεντερική χορήγηση παρασκευασμάτων σιδήρου. Η πρώτη ένεση πρέπει να γίνεται εντός των πρώτων 96 ωρών μετά τη γέννηση στο μυϊκό τμήμα του μηρού ή στο αυτί. Η δεύτερη ένεση γίνεται μια εβδομάδα αργότερα. Ταυτόχρονα, συνιστάται να ταΐζετε τα νεαρά και τα σκευάσματα σιδήρου μαζί με το γάλα παράλληλα. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε σύνθετη τροφή πριν από την εκκίνηση, η οποία μπορεί να χορηγηθεί σε χοιρίδια από την πέμπτη ημέρα της ζωής.
- Με ραχίτιδα, απαιτείται μια ολοκληρωμένη προσέγγιση: δεν αρκεί μια μόνο ποσότητα βιταμίνης D και ασβεστίου για θεραπεία. Είναι σημαντικό να οργανωθεί η «αναψυχή» του χοίρου με τέτοιο τρόπο ώστε να μένει συχνά στον ήλιο. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό, τότε πρέπει να χρησιμοποιήσετε μια υπεριώδη λάμπα.
- Συμπληρώματα όπως ιχθυάλευρα ή οστεάλευρα μπορούν να αναπληρώσουν τα αποθέματα φωσφόρου και ασβεστίου.
Υπάρχουν ορισμένα φάρμακα που μπορούν να βοηθήσουν στην επούλωση του προσβεβλημένου χοιριδίου:
- Φωσφορικό ασβέστιο... Σκόνη που λαμβάνεται από μέταλλα. Περιέχει πάνω από 30% ασβέστιο και πάνω από 15% φώσφορο. Κατά τη θεραπεία της ανεπάρκειας αυτών των στοιχείων, η συνιστώμενη δόση είναι 60 - 120 γραμμάρια ανά κεφαλή, με πρόληψη - 40 - 60 γραμμάρια. Το φάρμακο μπορεί επίσης να χορηγηθεί όλο το χρόνο. Το σχήμα είναι απλό: το συμπλήρωμα περιλαμβάνεται στη διατροφή για 10 ημέρες, οι επόμενες 14 ημέρες είναι εκτός. Σε περίπτωση που ο χοίρος έπεσε στα πόδια του, δεν συνιστάται να διακόψετε τη λήψη του φαρμάκου.
- Λίπος ψαριού, που σας επιτρέπει να αντιμετωπίσετε ραχίτιδα και αναιμία. Περιέχει όχι μόνο βασικές βιταμίνες, αλλά και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα. Για θεραπευτικούς σκοπούς, το ιχθυέλαιο χρησιμοποιείται στα 50 - 70 g για κάθε χοιρίδιο, για προφυλακτικούς σκοπούς - από 5 έως 20 ml.
- Βιταμίνες Α και Δ, χωρίς τα οποία ο φωσφόρος και το ασβέστιο δεν θα απορροφηθούν. Μπορούν να προστεθούν στη ροή ή μπορούν να εγχυθούν.
Μεταξύ των φαρμάκων για θεραπεία που περιέχουν τις απαραίτητες βιταμίνες, μπορεί κανείς να διακρίνει:
- Tetravit και Trivit... Τα χοιρίδια εγχύονται 1 ml την εβδομάδα και η δοσολογία για ενήλικες είναι 5 ml. Για θεραπεία, τα φάρμακα χορηγούνται στις ίδιες δόσεις, αλλά ήδη 3 φορές την εβδομάδα. Για όσους δεν θέλουν να κάνουν ενέσεις, η καλύτερη επιλογή είναι να προσθέσετε φάρμακα στη ζωοτροφή. Οι μικροί χοίροι μπορούν να στάζουν 5 σταγόνες την ημέρα, ενήλικες - 15. Η θεραπεία διαρκεί μέχρι την πλήρη ανάρρωση.Ως προληπτικό μέτρο, η δόση δεν αλλάζει, απλά πρέπει να πάρετε το φάρμακο για 10 ημέρες και να κάνετε ένα διάλειμμα μισού μήνα.
- Πολυβιταμίνη ή Introvit... Στους ενήλικες συνταγογραφούνται 5 ml για τη θεραπεία της παθολογίας και μικρά - 2 ml μία φορά.
- Ολιγοβίτης... Ο παράγοντας συνταγογραφείται μία φορά την εβδομάδα, 5 ml για κάθε 100 kg βάρους του ζώου (η δοσολογία ενδείκνυται για θεραπεία).
Υπάρχουν επίσης διεγερτικά που επηρεάζουν το μεταβολισμό. Μεταξύ αυτών είναι:
- Fos-Bevit;
- Καταλόλος;
- Vitazal.
Τα παρασκευάσματα χορηγούνται σε 2 κύβους για 10 ημέρες - για νεαρά άτομα και 10 κύβους - για ενήλικες χοίρους.
Αντιμετωπίζοντας το άγχος
Σε αγχωτικές καταστάσεις, οι χοίροι πέφτουν στα μπροστινά και πίσω πόδια τους και οι ιδιοκτήτες δεν ξέρουν πώς να τους βοηθήσουν. Ακόμα και πολλά φάρμακα κατά του στρες δεν έρχονται πάντα στη διάσωση και έχουν το επιθυμητό θεραπευτικό αποτέλεσμα. Ως εκ τούτου, είναι καλύτερο να αποφύγετε την ανάπτυξη στρες στα χοιρίδια. Για να γίνει αυτό, τα νεαρά ζώα, ακόμη και πριν απογαλακτιστεί από το γουρούνι, πρέπει να διδαχθούν να στερεά τροφοδοτούν, και επίσης να αφαιρούν περιοδικά τη χοιρομητέρα από το στυλό, αφήνοντας τα παιδιά για μικρό χρονικό διάστημα.
Καταπολέμηση παρασίτων
Η θεραπεία των χοιριδίων από παράσιτα πραγματοποιείται επίσης με ειδικά φάρμακα.
- Εάν ο χοίρος έχει τριχοκεφαλίωση, ισχυροειδοειδίαση, ασκαρίαση, μεταστρογγυλίωση, οισοφαγοστόμωση και μεταστρογγυλίωση, το Levamisole χρησιμοποιείται για θεραπεία, η οποία συνταγογραφείται σε δόση 0,75 ml για κάθε 10 kg ζώντος βάρους του χοίρου. Εγχύεται μία φορά στην πτυχή του γόνατος.
- Για πνευμονικά και γαστρεντερικά παράσιτα, υπερμέτρωση, νηματώδη των ματιών, ψωρίαση, οίστωση και ψώρα, συνταγογραφείται το Ivermek. Εγχύεται στον λαιμό ή στο εσωτερικό μέρος του μηρού ενδομυϊκά, σε δόση 300 μg ανά 1 kg σωματικού βάρους (1 ml ανά 33 kg).
Βελτίωση των συνθηκών κράτησης
Όταν ένα χοιρίδιο δεν στέκεται στα πίσω πόδια του, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι τελικώς άρρωστος. Μερικές φορές τέτοιες επιπλοκές προκαλούνται από ακατάλληλη συντήρηση του ζώου. Η εξάλειψη των αρνητικών αιτιών και η θεραπεία αναδυόμενων προβλημάτων υγείας θα συμβάλει στη διόρθωση της κατάστασης:
- τα δάπεδα στον αχυρώνα πρέπει να είναι ζεστά, είναι απαραίτητο να αλλάζετε τα σκουπίδια καθημερινά έτσι ώστε να εκτελεί την κύρια λειτουργία του.
- οι πηγές των σχεδίων πρέπει να διατηρηθούν εξαλειμμένες ·
- εάν υπάρχει υγρασία στο δωμάτιο, τότε ο αχυρώνας πρέπει να στεγνώσει και να υποστεί επεξεργασία με διάλυμα ασβέστη, προκειμένου να σκοτωθούν οι μύκητες που εμφανίζονται σε επιφάνειες με αυξημένο επίπεδο υγρασίας.
- δεν πρέπει να επιτρέπονται πτώσεις θερμοκρασίας, είναι καλύτερο το δωμάτιο να έχει ένα άνετο μικροκλίμα.
Μέτρα πρόληψης
Για να αποφευχθεί η εξάντληση του χοιριδίου, είναι απαραίτητο να εξοικειωθείτε εγκαίρως με προληπτικά μέτρα. Δεδομένου ότι η θεραπεία αυτής της παθολογίας μπορεί να είναι δύσκολη και χρονοβόρα, είναι ευκολότερο να αποφευχθεί το πρόβλημα ακολουθώντας μια σειρά συστάσεων:
- Οι χοίροι πρέπει να επιτρέπεται να περπατούν - ακόμη και το χειμώνα απουσία σοβαρών παγετών. Εκτός από τον καθαρό αέρα, το χοιρίδιο παίρνει την ευκαιρία να περάσει πιο ενεργό χρόνο, μπορεί να βρει ένα κομμάτι λιχουδιάς που είναι χρήσιμο για τον εαυτό του (ακόμη και στο χιόνι, όταν είναι παγωμένο), να απολαύσει τον ήλιο, που είναι μια από τις καλύτερες πηγές βιταμίνης D;
- Προσθέστε βιταμίνες στη διατροφή, οι οποίες συχνά χρειάζονται σχεδόν όλοι οι χοίροι. Αγοράζονται καλύτερα έτοιμα για να αποκλειστεί η ασυμβατότητα των συμπλοκών βιταμινών και να αποφευχθεί η ανάγκη επιλογής θεραπείας για τον υπερβολικό αριθμό τους.
- Η διατροφή των χοιριδίων πρέπει επίσης να περιέχει κιμωλία, κελύφη αυγών, κόκκινο τούβλο, κάρβουνο. Όλες αυτές οι λιχουδιές είναι ιδιαίτερα απαραίτητες για εκείνους τους χοίρους που δεν λαμβάνουν εξειδικευμένη τροφή, αλλά τρώνε σπιτικές σύνθετες ζωοτροφές.
- Απαιτείται τακτική εξέλιξη. Για να μην γίνουν τα ελμίνθια ο λόγος που ο χοίρος έχει εξαντληθεί, η εμφάνισή τους πρέπει να αποφευχθεί.
- Ο εμβολιασμός είναι επίσης απαραίτητη προϋπόθεση για την πρόληψη της παθολογίας των ποδιών.Όλα τα χοιρίδια από τη γέννηση πρέπει να εμβολιάζονται σύμφωνα με το πρόγραμμα εμβολιασμού.
συμπέρασμα
Όταν τα χοιρίδια πέφτουν στα πόδια τους, αυτό είναι ένα κοινό και συχνά επικίνδυνο πρόβλημα. Επομένως, όλοι οι κτηνοτρόφοι πρέπει να γνωρίζουν γιατί συμβαίνει αυτό, πώς να επιλυθεί το ζήτημα που προέκυψε και τι θα βοηθήσει στην αποφυγή μιας τέτοιας παθολογίας.
