Με τι είναι άρρωστοι οι τσιντσιλά;

Δεν υπάρχει ζωντανό πλάσμα στον κόσμο που να μην είναι ευαίσθητο σε καμία ασθένεια. Τα τσιντσιλά δεν αποτελούν εξαίρεση. Οι ασθένειες των τσιντσιλά στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι μεταδοτικές, καθώς αυτά τα ζώα ζουν σε απομόνωση. Υπάρχουν όμως και ασθένειες που μπορούν να μολυνθούν ακόμη και από ένα τσιντσιλά που ζει σε ένα διαμέρισμα και όχι με τα πόδια. Τα κύρια σημεία της νόσου σε ένα ζώο είναι οι αλλαγές συμπεριφοράς. Ένα άρρωστο ζώο προσπαθεί να κρυφτεί από αδιάκριτα μάτια, γίνεται λήθαργος, αρνείται να φάει.

Οι περισσότερες από τις ασθένειες στα τσιντσιλά σχετίζονται με ακατάλληλη σίτιση και συντήρηση. Οι τσιντσιλά έχουν επίσης κληρονομικές ασθένειες και ασθένειες που προκύπτουν στο πλαίσιο του στρες.

Οι ιδιοκτήτες πρέπει να γνωρίζουν τις ασθένειες του τσιντσιλά και τα συμπτώματά τους για να μπορούν να πλοηγούνται εγκαίρως και να παρέχουν πρώτες βοήθειες σε ζώα.

Διάρροια τσιντσιλά

Η ιατρική ονομασία "εντερίτιδα" είναι μία από τις ασθένειες που προκαλούνται από ακατάλληλη διατροφή. Οι τσιντσιλά συχνά «ζητούν» κάτι νόστιμο από φρέσκα φρούτα ή λαχανικά. Αλλά αν δώσετε στα ζώα μια θεραπεία, η δυσπεψία είναι αναπόφευκτη.

Τα συμπτώματα της νόσου θα είναι:

• απαλότητα των περιττωμάτων.
• μαλλί βαμμένο με κόπρανα?
• την εμφάνιση μυρωδιάς από κόπρανα.

Κάθε ιδιοκτήτης τσιντσιλά αντιμετώπισε αυτήν την ασθένεια. Επομένως, η τεχνική «τι να κάνω εάν ένα τσιντσιλά έχει διάρροια» έχει εφαρμοστεί εδώ και πολύ καιρό. Πρώτα απ 'όλα, το ζώο υποβάλλεται σε αυστηρή διατροφή σανού και νερού. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν παρέχεται σιτηρά ή άλλη τροφή.

Δεδομένου ότι η διάρροια προκαλεί σοβαρή αφυδάτωση, είναι απαραίτητο να βεβαιωθείτε ότι τα πριόνια τσιντσιλά. Εάν το ζώο είναι πολύ άρρωστο, θα πρέπει να το τροφοδοτήσετε με δύναμη από μια σύριγγα. Αντί για νερό, μπορείτε να δώσετε ένα αφέψημα από φλοιό βελανιδιάς. Δεν συνιστάται η χρήση φαρμακευτικών παρασκευασμάτων χωρίς την επίβλεψη κτηνιάτρου λόγω του πολύ μικρού βάρους του ζώου.

Εάν ο κτηνίατρος συνταγογράφησε αντιβιοτικά, υποψιάζονταν μια μολυσματική ασθένεια: σαλμονέλλωση, τότε μετά από μια πορεία θεραπείας, το τσιντσιλά πρέπει να αποκαταστήσει τη γαστρεντερική χλωρίδα. Για να το κάνετε αυτό, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε τα περιττώματα ενός υγιούς τσιντσιλά, να το πλημμυρίσετε με νερό και, αφού επιμείνετε για 30-60 λεπτά, "δώστε" την έγχυση σε ένα άρρωστο ζώο. Τα βακτήρια που απελευθερώνονται από το γαστρεντερικό σωλήνα μαζί με τα περιττώματα θα αποκαταστήσουν γρήγορα την εντερική χλωρίδα στο άρρωστο τσιντσιλά.

Δυσκοιλιότητα

Η ασθένεια είναι το αντίθετο της διάρροιας και συχνά εμφανίζεται στα τσιντσιλά λόγω της κατανάλωσης ξηρής τροφής με έλλειψη νερού. Εξαιτίας αυτού, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι τα ζώα έχουν πάντα ελεύθερη πρόσβαση στο νερό.

Εφόσον το τσιντσιλά δεν μπορεί να ζεσταθεί, με την πάροδο του χρόνου, η κοιλιά του ζώου διογκώνεται. Μέσα από το κοιλιακό τοίχωμα, μπορείτε να αισθανθείτε τα έντερα με στερεά κόπρανα. Με τη δυσκοιλιότητα, ο πόνος εμφανίζεται, και το ζώο αρχίζει να φροντίζει, να γίνεται λήθαργος και αδρανές Οι τσιντσιλά απέρριπταν τα τρόφιμα.

Σε αυτήν την περίπτωση, μια απλή δίαιτα δεν μπορεί να διαγραφεί. Τι να κάνετε εάν το τσιντσιλά σας έχει δυσκοιλιότητα:

• αρκετές φορές την ημέρα τροφοδοτώντας το ζώο με βία 1-2 ml υγρού βαζελιού.
• κλύσματα λαδιού βαζελίνης;
• Κάντε το ζώο να κινείται.

Το λάδι βαζελίνης δεν απορροφάται από ζωντανούς οργανισμούς, που διέρχεται από ολόκληρο το έντερο και καλύπτει τα τοιχώματα της γαστρεντερικής οδού με λάδι. Αυτό το λάδι δεν θα βλάψει. Η κίνηση βελτιώνει τη γαστρεντερική κινητικότητα.

Σε προχωρημένες περιπτώσεις, οι τσιντσιλά εγχέονται με Cerucal 0,3 ml δύο φορές την ημέρα.

Συνήθως ένα τσιντσιλά δεν καταπιεί μαλλί, καθώς δεν γλείφεται σαν γάτες. Αν όμως τα ζώα διατηρούνται κακώς, το νεκρό μαλλί μπορεί να μπει στη τροφή και να τρώγεται. Η δεύτερη επιλογή για το μαλλί να μπει στο πεπτικό σύστημα του τσιντσιλά είναι ένας αγώνας με ένα άλλο ζώο. Εάν τα έντερα είναι πραγματικά φραγμένα με μια μπάλα από μαλλί, μπορεί να χρησιμοποιηθεί Malt Paste. Αλλά για αυτό, πρέπει πρώτα να βεβαιωθείτε ότι η ασθένεια έχει προκύψει από το παλτό και δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι.

Φούσκωμα

Αυτή η ασθένεια είναι μια άμεση συνέπεια της τροφοδοσίας χυλώδεις τροφές τσιντσιλά από αγαπημένους ιδιοκτήτες. Ιδιαίτερα τρέφεται με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη. Στο έντερο του ζώου, αυτά τα τρόφιμα αρχίζουν να ζυμώνουν, απελευθερώνοντας αέριο. Τα τσιντσιλά δεν είναι προσαρμοσμένα στην απελευθέρωση αερίου μέσω του πρωκτού, γι 'αυτό αναπτύσσεται μετεωρισμός ή φούσκωμα. Συμπτώματα αυτής της ασθένειας στα τσιντσιλά:

• σκληρή, στρογγυλή κοιλιά
• πόνος όταν αγγίζετε την κοιλιά
• λήθαργος, το ζώο προτιμά να ξαπλώνει.
• άρνηση ζωοτροφής
• σκληρή αναπνοή

Το τελευταίο θα μπορούσε να είναι ένα σημάδι μιας άλλης ιατρικής πάθησης. Το φούσκωμα δεν μπορεί να θεραπευτεί μόνοι σας. Η θεραπεία πρέπει να ξεκινά το συντομότερο δυνατό και μόνο υπό την καθοδήγηση κτηνιάτρου.

Δηλητηρίαση

Η ασθένεια εμφανίζεται κατά τη σίτιση χαλασμένων τροφίμων. Τα συμπτώματα δηλητηρίασης στα τσιντσιλά είναι παρόμοια με τα σημάδια ενός ξένου σώματος κολλημένου στο λαιμό.

Δηλητηρίαση:

• ώθηση για εμετό
• λήθαργος;
• πιθανή φούσκωμα ή διάρροια
• έμετος
• αφρός και βλέννα ρέουν από το στόμα και τη μύτη του ζώου.

Όταν ένα κομμάτι ξύλου ή άλλο αντικείμενο που έχει διασκεδάσει το ζώο κολλήσει στο λαιμό του τσιντσιλά, τα συμπτώματα είναι πολύ παρόμοια:

• ώθηση για εμετό ή εμετό
• σάλιωμα;
• φτέρνισμα
• βλέννα και αφρός από το στόμα και τη μύτη.

Είναι πολύ δύσκολο να προσδιοριστεί ανεξάρτητα η αιτία της νόσου του τσιντσιλά, επομένως, όταν εμφανιστούν τέτοια συμπτώματα, το ζώο πρέπει να παραδοθεί στον κτηνίατρο το συντομότερο δυνατό.

Ορθική πρόπτωση

Η ασθένεια είναι συχνά το αποτέλεσμα της δυσκοιλιότητας και των προσπαθειών του ζώου να ζεσταθεί ή πολύ έντονη διάρροια. Αυτή η εικόνα φαίνεται ανατριχιαστική: 1-2 cm αιματηρού ορθού πέφτει έξω από τον πρωκτό του τσιντσιλά. Εάν δεν λάβετε αμέσως δράση, το έντερο στεγνώνει στον αέρα και η ασθένεια καταλήγει σε νέκρωση ιστών.

Τα έντερα πρέπει να λιπαίνονται αμέσως με αντιβιοτική αλοιφή για να αποφευχθεί η ξήρανση και η μόλυνση με παθογόνους μικροοργανισμούς. Στη συνέχεια, το ζώο μεταφέρεται στην κτηνιατρική κλινική. Είναι καλύτερο εάν η μείωση των εντέρων του τσιντσιλά πραγματοποιείται από έμπειρο γιατρό.

Πρόπτωση της μήτρας

Τις περισσότερες φορές συμβαίνει μετά το κτύπημα. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει ανεξάρτητα με αυτήν την ασθένεια. Η γυναίκα μεταφέρεται στην κτηνιατρική κλινική, ενυδατώνοντας συνεχώς την πεσμένη μήτρα με χλωρεξιδίνη, αλατούχο διάλυμα, διάλυμα φουρακιλίνης ή άλλο απολυμαντικό, αλλά όχι υγρό εγκαύματος.

Μαστίτιδα

Εάν υπάρχουν μικροκλίσεις στις θηλές ενός αποφλοιωμένου τσιντσιλά, σταφυλοκοκκικά βακτήρια, οι αιτιολογικοί παράγοντες της μαστίτιδας, μπορούν να διεισδύσουν μέσω αυτών. Η μαστίτιδα συμβαίνει συνήθως μετά το ξεφλούδισμα, αν και η ασθένεια μπορεί να αναπτυχθεί χωρίς ξεφλούδισμα. Συμπτώματα μαστίτιδας:

• ερυθρότητα του μαστικού αδένα
• υψηλή θερμοκρασία;
• πόνος ενώ ταΐζετε τα μικρά.

Η ασθένεια αντιμετωπίζεται με συχνά μασάζ μαστού, καθώς είναι απίθανο να είναι δυνατή η συμπίεση μιας αλοιφής αντιβιοτικού στη θηλή. Το μέγεθος είναι πολύ μικρό. Εάν είναι δυνατόν, μπορείτε να προσπαθήσετε να δωρίσετε γάλα από τον ασθενή αδένα.

Οι γενικές ενέσεις αντιβιοτικών της ομάδας πενικιλίνης μπορούν να βοηθήσουν καλά, αλλά με το γάλα της γυναίκας, το αντιβιοτικό θα φτάσει στα κουτάβια. Επομένως, εδώ κάθε ιδιοκτήτης ζώων κάνει την επιλογή του.

Δαχτυλίδι μαλλιών

Ειδική ασθένεια των ανδρών.Ένα δαχτυλίδι από μαλλί μερικές φορές σχηματίζεται στο πέος, συνθλίβοντας το πέος. Ο προσδιορισμός της παρουσίας ενός τέτοιου δακτυλίου δεν είναι δύσκολος:

• λήθαργος;
• άρνηση ζωοτροφής
• έλλειψη ούρησης
• κατά την εξέταση, ένα πέος που προεξέχει είναι ορατό.
• η άκρη του πέους έγινε μπλε.

Ο δακτύλιος πρέπει να αφαιρεθεί το συντομότερο δυνατό. Εάν το παλτό είναι "φρέσκο", το πέος αλείφεται με βαζελίνη ή λάδι και ο δακτύλιος αφαιρείται προσεκτικά. Εάν το παλτό έχει ήδη στεγνώσει στο πέος, θα πρέπει να κόψετε προσεκτικά το δαχτυλίδι με ψαλίδι νυχιών.

Γάντζοι στα δόντια

Αυτοί οι σχηματισμοί προκύπτουν συνήθως λόγω λανθασμένου δαγκώματος, όταν τα δόντια είναι κλειστά σε λάθος γωνία. Η ασθένεια είναι συνήθως γενετική.

Η δεύτερη περίπτωση αγκιστριών είναι η έλλειψη στερεών τροφών στα ζώα. Τα δόντια του Τσιντσιλά μεγαλώνουν συνεχώς. Αυτό είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό όλων των ενεργά ροκανίζοντας ζώων. Εάν το ζώο δεν έχει την ευκαιρία να αλέσει τους κοπτήρες, τα δόντια μεγαλώνουν και αρχίζουν να τραυματίζουν τη γλώσσα.

Με την έλλειψη στερεάς τροφής για μάσημα ή λόγω λανθασμένου δαγκώματος, τα πίσω δόντια μπορούν επίσης να αλέσουν λανθασμένα, σχηματίζοντας αιχμηρές άκρες που τραυματίζουν τα μάγουλα και τον ουρανίσκο του ζώου.

Σημάδια αγκιστριών στα δόντια ενός τσιντσιλά:

• άρνηση ζωοτροφής
• εξάντληση του ζώου απουσία συμπτωμάτων άλλων ασθενειών ·
• σάλιωμα.

Ο εκτροφέας τσιντσιλά δεν θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα μόνος του, καθώς τα άγκιστρα στα δόντια πρέπει να αφαιρεθούν χειρουργικά.

Στοματίτις

Η ασθένεια είναι συνέπεια της αποδυνάμωσης του ανοσοποιητικού συστήματος και της ανάπτυξης παθογόνων μικροοργανισμών σε αυτό το πλαίσιο. Συμπτώματα της νόσου:

• βρεγμένα μαλλιά κοντά στο στόμα του ζώου λόγω αυξημένης σιελόρροιας.
• δυσάρεστη οσμή από το στόμα.
• άρνηση τροφής.

Η ασθένεια αντιμετωπίζεται με πλύσιμο του στόματος με αντιβακτηριακά φάρμακα αρκετές φορές την ημέρα.

Φλόγωση της μεμβράνης των βλεφάρων

Η κακή συντήρηση μπορεί να οδηγήσει σε απόφραξη σκόνης στα μάτια των ζώων ή ερεθισμό από σπόρια μούχλας. Η επιπεφυκίτιδα μπορεί να είναι μηχανική και μολυσματική. Όταν είναι μηχανικό, ένα στίγμα μπαίνει στο μάτι και τα δάκρυα αρχίζουν να ρέουν στο ζώο.

Τι να κάνετε εάν τα μάτια του τσιντσιλά είναι υδαρή:

• ελέγξτε για κηλίδες κάτω από τα βλέφαρα.
• ξεπλύνετε τα μάτια με αλατούχο διάλυμα.
• στάγδην με σταγόνες αντιβιοτικών.

Εάν δεν υπάρχουν κηλίδες, και τα μάτια συνεχίζουν να ποτίζουν, πιθανότατα αυτή είναι η αρχή μιας μολυσματικής ασθένειας. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι καλύτερα να πάτε στον κτηνίατρο για να μάθετε τους λόγους, ενώ η φλεγμονή είναι ακόμα αδύναμη και το μάτι δεν έχει φρεσκάρει.

Μια πιο σοβαρή μορφή επιπεφυκίτιδας είναι πυώδης.

Πολύ συχνά αυτό είναι ένα σημάδι μιας γενικής μολυσματικής νόσου που προκύπτει από την υποθερμία και την εξασθένιση του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι τοπικές ασθένειες που προκαλούνται από παθογόνους μικροοργανισμούς περιλαμβάνουν φλεγμονή του δακρυϊκού καναλιού. Αυτή η ασθένεια σχετίζεται συνήθως στενά με τη λανθασμένη θέση των γομφίων. Εάν το ζώο σχηματίζει συνεχώς άγκιστρα στα πίσω δόντια, πρέπει να είστε προετοιμασμένοι ότι αργά ή γρήγορα το δακρυϊκό κανάλι θα μπλοκαριστεί επίσης.

Τι πρέπει να κάνετε εάν ένα τσιντσιλά έχει μάτι:

• πριν από την εξέταση του κτηνιάτρου, σκουπίστε απαλά τα μάτια του ζώου με αφέψημα καλέντουλας, χαμομηλιού ή άλλης κατάλληλης έγχυσης.
• μεταβείτε στην κτηνιατρική κλινική για να διαπιστώσετε την αιτία της νόσου.
• ακολουθήστε τις συστάσεις του γιατρού σας.

Η αυτοθεραπεία μπορεί να βλάψει μόνο εδώ, καθώς με μια γενική ασθένεια, δεν είναι τα συμπτώματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν, αλλά η αιτία. Και εάν το κανάλι δακρυϊκού είναι φραγμένο, θα είναι δύσκολο για τον εκτροφέα τσιντσιλά να το καθαρίσει λόγω του μικρού μεγέθους του ζώου. Επιπλέον, μπορεί να απαιτείται εξαγωγή δοντιών.

Μόλυνση αυτιού

Αυτή η ασθένεια είναι επίσης συνέπεια ανθυγιεινών καταστάσεων. Εάν είναι πολύ λερωμένο, το εξωτερικό αυτί μπορεί να φλεγμονή. Αυτό ανησυχεί το ζώο.Το τσιντσιλά γέρνει το κεφάλι του με το πονεμένο αυτί προς τα κάτω, κουνάει το κεφάλι του, προσπαθεί να χαράξει το αυτί. Σε προχωρημένες περιπτώσεις, η ασθένεια μετατρέπεται σε πυώδη φλεγμονή και μέση ωτίτιδα. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν μπορείτε να το κάνετε χωρίς αντιβιοτικά.

Πώς να αντιμετωπίσετε μια ρινική καταρροή σε τσιντσιλά

Εάν εξαιρέσετε τα παραπάνω αναφερόμενα κρούσματα βλέννας από τη μύτη, η καταρροή του τσιντσιλά μπορεί να προκληθεί από υποθερμία. Σε αυτήν την περίπτωση, τα αμυντικά συστήματα του σώματος αποδυναμώνουν και το ζώο αρρωσταίνει με αυτό που ονομάζεται συνήθως κρυολόγημα. Στην πραγματικότητα, αυτή είναι η ενεργοποίηση ορισμένων παθογόνων μικροοργανισμών όταν συμβαίνουν ευνοϊκές συνθήκες.

Τα συμπτώματα της νόσου θα είναι:

• φτέρνισμα
• η θερμοκρασία του σώματος είναι πάνω από 38 ° C, ενώ η κανονική φυσιολογική θερμοκρασία στα τσιντσιλά είναι 36.1-37.8 ° C.
• ρινική καταρροή
• γενική κατάθλιψη του ζώου.

Το φτέρνισμα είναι συχνά το πρώτο σημάδι ασθένειας. Αλλά το φτέρνισμα μπορεί να είναι μια απλή αντίδραση στη σκόνη ή κάποιου είδους ενοχλητική μυρωδιά. Εάν το ζώο φτερνίστηκε δύο φορές και σταματήσει εκεί, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε.

Αλλά αν το ζώο φτερνίζεται πολύ, πρέπει να αναλάβετε δράση. Τι πρέπει να κάνετε εάν ένα τσιντσιλά φτάνει:

• για τη μέτρηση της θερμοκρασίας.
• καθαρίστε καλά το κλουβί.
• εάν η θερμοκρασία του ζώου είναι αυξημένη, επικοινωνήστε με τον κτηνίατρό σας για μια πορεία θεραπείας.

Δεδομένης της γενικής ευθραυστότητας αυτών των ζώων, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε εάν ένα τσιντσιλά αρρωσταίνει είναι να δείτε έναν κτηνίατρο. Υπό την προϋπόθεση ότι μπορείτε να βρείτε έναν ειδικό σε αυτά τα τρωκτικά. Διαφορετικά, θα πρέπει να ενεργήσετε με δική σας ευθύνη και κίνδυνο.

Επίσης, η ρινική καταρροή μπορεί να προκληθεί από αλλεργική αντίδραση σε οποιοδήποτε ερεθιστικό. Τα αλλεργιογόνα είναι δύσκολο να υπολογιστούν ακόμη και σε ανθρώπους, οπότε στην περίπτωση ενός τσιντσιλά, ο ευκολότερος τρόπος είναι να αλλάξετε εντελώς το κρεβάτι και το φαγητό και να πλύνετε καλά το κλουβί. Αλλά τις περισσότερες φορές η περίπτωση είναι σε καλούπια που βρίσκονται σε άχυρο άχυρο.

Κράμπες τσιντσιλά, τι να κάνετε

Αρκετά μια κοινή ασθένεια στα τσιντσιλά, η οποία έχει διάφορες αιτίες. Λόγω του γεγονότος ότι οι επιληπτικές κρίσεις μπορούν να συμβούν για διάφορους λόγους, η θεραπεία και η πρόληψή τους πραγματοποιούνται επίσης με διαφορετικούς τρόπους.

Σημάδια επιληπτικών κρίσεων:

• Μερικές φορές οι σπασμοί ξεκινούν ξαφνικά, αλλά υπάρχουν στιγμές που το ζώο είναι πολύ ενεργό πριν από την επίθεση.
• απευθείας κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης, το τσιντσιλά πέφτει στο πάτωμα, κουνάει, το κεφάλι μπορεί να ρίξει πίσω.

Οι σπασμοί δύσκολα μπορούν να συγχέονται με οποιαδήποτε άλλη ασθένεια.

Οι αιτίες των επιληπτικών κρίσεων και πώς να τις ανακουφίσετε:

• υποβιταμίνωση: έλλειψη βιταμινών της ομάδας Β. Εισάγετε ένα μικρό κομμάτι πολύ ξηρών ημερομηνιών ή σταφίδων στη διατροφή (1-2 μούρα την ημέρα).
• υποκαλιαιμία. Τρυπήστε μια πορεία γλυκονικού ασβεστίου και προσθέστε γιαούρτι στη διατροφή.
• υπογλυκαιμία. Αυξήστε την περιεκτικότητα σε θερμίδες της τροφής ή ξεκινήστε να ταΐζετε νεαρά ζώα
• στρες. Εξαλείψτε ερεθιστικούς παράγοντες και πιείτε με ηρεμιστικά.
• επιληψία. Η χρήση ειδικών φαρμάκων που συνταγογραφούνται από γιατρό.
• τραυματισμός της σπονδυλικής στήλης. Δεν μπορείτε να εξαλείψετε, μπορείτε μόνο να αποτρέψετε. Εάν δεν σύρετε το ζώο από την ουρά πολύ απότομα.

Κατά την αλιεία από την ουρά, μπορείτε να βλάψετε τη σπονδυλική στήλη του ζώου και να προκαλέσετε έτσι την εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων.

Πρώτες βοήθειες για επιληπτικές κρίσεις:

• Ζεσταίνετε και ηρεμήστε το ζώο.
• επιθεωρήστε το τσιντσιλά για εξωτερική βλάβη.
• κάντε μια ένεση δεξαμεθαζόνης σε δόση 0,1 ml.
• δώστε στο τσιντσιλά 1 τεμ. σταφίδες ή ένα κομμάτι ραντεβού όταν το ζώο φτάσει στις αισθήσεις του.
• μεταφέρετε το ζώο για εξέταση σε κτηνιατρικό νοσοκομείο.

Αλλά τα μέτρα βοηθούν μόνο εάν η νόσος του τσιντσιλά δεν είναι συγγενής και η σπονδυλική στήλη δεν έχει υποστεί βλάβη.

Ψύλλοι τσιντσιλά, τι να κάνω

Ένα από τα πλεονεκτήματα των τσιντσιλά σε σχέση με άλλα κατοικίδια ζώα είναι ότι αυτά τα τρωκτικά δεν έχουν εκτοπαρασίτες. Η γούνα των τσιντσιλά είναι τόσο παχιά που οι ψύλλοι ή τα τσιμπούρια δεν μπορούν να φτάσουν κοντά στο σώμα του ζώου. Το ζώο σταματά τις προσπάθειες των εντόμων να σέρνονται στη γούνα με λουτρά άμμου.

Εάν το τσιντσιλά κνησμό, τότε ο λόγος δεν είναι ψύλλοι, αλλά pododermatitis ή αλλεργίες. Οι ψύλλοι που πηδούν γύρω από το διαμέρισμα δεν εμφανίστηκαν από ζώο, αλλά από είσοδο, υπόγειο ή από παράθυρο. Είναι απαραίτητο να γίνει απολύμανση του διαμερίσματος, και ιδανικά επίσης η είσοδος, τα υπόγεια και τα γειτονικά διαμερίσματα.

Ακόμα κι αν το τσιντσιλά είχε ληφθεί από πολύ κακές συνθήκες και το ζώο έχασε ένα σημαντικό μέρος της γούνας του, έτσι ώστε οι ψύλλοι να μπορούν να εγκατασταθούν στο τρωκτικό, είναι εντάξει. Αρκεί να θεραπεύσετε το τσιντσιλά με τα ίδια φάρμακα που χρησιμοποιούνται για να σκοτώσουν τους ψύλλους σε άλλα κατοικίδια ζώα.

Ποδοδερματίτιδα

Εάν το δέρμα στα πέλματα των ποδιών είναι κατεστραμμένο, τα παθογόνα βακτήρια μπορούν να εισέλθουν στις πληγές και να προκαλέσουν φλεγμονή. Σημάδια pododermatitis:

• σοβαρός κνησμός
• το ζώο δαγκώνει τα πόδια του.
• ανησυχία;
• είναι δυνατή η απόρριψη της τροφής.
• στα μεταγενέστερα στάδια, εμφανίζονται έλκη, κάλοι και καλαμπόκια.

Η ποδοδερματίτιδα είναι σχετικά εύκολη στη θεραπεία, αλλά η θεραπεία πρέπει να προσεγγιστεί προσεκτικά. Οι πληγές πλένονται 3-4 φορές την ημέρα με χλωρεξιδίνη και αλείφονται με αλοιφή με αντιβιοτικά.

Γιατί ρίχνει ένα τσιντσιλά, τι να κάνω

Και πάλι ένας μύθος. Κανονικά, οι τσιντσιλά δεν ρίχνουν. Αλλά μπορούν να χάσουν τα μαλλιά ως αποτέλεσμα:

• στρες;
• υποβιταμίνωση;
• αλλεργίες
• έλλειψη θρεπτικών ουσιών κατά τη σίτιση νεαρών ζώων.
• μυκητιακές ασθένειες.

Εάν ξαφνικά φαίνεται ότι το οικιακό τσιντσιλά λιώνει, το ζώο πρέπει να μεταφερθεί επειγόντως στο κτηνιατρικό νοσοκομείο για να εξακριβώσει τη διάγνωση. Οι μυκητιακές ασθένειες είναι επικίνδυνες επειδή οι άνθρωποι αρρωσταίνουν μαζί τους.

Δεδομένου ότι όλες οι δερματικές παθήσεις είναι εξωτερικά πολύ παρόμοιες μεταξύ τους, τότε μόνο ένας κτηνίατρος μπορεί να πει συγκεκριμένα τι να κάνει εάν ένα τσιντσιλά πέσει από τα μαλλιά. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν πρέπει να συμμετέχετε σε αυτοδιάγνωση και θεραπεία.

Για την πρόληψη μυκητιασικών ασθενειών, 1 κουταλάκι του γλυκού μπορεί να προστεθεί στην άμμο κολύμβησης. Fungistopa. Το φάρμακο είναι ακίνδυνο για τα τσιντσιλά, αλλά καταστέλλει την ανάπτυξη μυκήτων.

Σαλμονέλλωση

Μια μολυσματική και επικίνδυνη ακόμη και για τον άνθρωπο μορφή εντερίτιδας. Η μόλυνση συμβαίνει μέσω ζωοτροφών και νερού μολυσμένων με τα κόπρανα των άρρωστων ζώων. Το κύριο σύμπτωμα αυτής της ασθένειας είναι η διάρροια. Συνήθως έχει δύο μορφές: οξεία και χρόνια.

Η ανάπτυξη της οξείας μορφής εμφανίζεται πολύ γρήγορα, με έντονη διάρροια. Ως αποτέλεσμα της εξάντλησης και της αφυδάτωσης, το ζώο πεθαίνει. Τα νεαρά ζώα μπορούν να πέσουν ακόμη και χωρίς ορατά σημάδια ασθένειας.

Στη χρόνια μορφή, η διάρροια αντικαθίσταται από κανονικά κόπρανα. Αλλά το ζώο εξαντλείται σταδιακά και πεθαίνει. Και στις δύο μορφές, η ασθένεια σπάνια τελειώνει με ανάρρωση, επομένως η πρόληψη είναι πολύ πιο σημαντική.

Τα ύποπτα ζώα βρίσκονται σε καραντίνα από την κύρια αγέλη. Τα εξωτερικά υγιή τσιντσιλά ελέγχονται για αντοχή. Αλλά για ένα κατοικίδιο, η πιθανότητα εμφάνισης σαλμονέλλωσης είναι αρκετά μικρή. Αυτός ο κίνδυνος έγκειται στην αναμονή για τα ζώα στα αγροκτήματα τσιντσιλά.

Λύσσα

Πολλοί έχουν ακούσει ότι οι άγριες αλεπούδες και οι σκίουροι είναι οι κύριοι φορείς μιας τόσο επικίνδυνης ασθένειας όπως η λύσσα. Κατά συνέπεια, οι άνθρωποι έχουν μια φυσική ερώτηση "οι τσιντσιλά παίρνουν λύσσα;" Ίσως πρέπει να κάνουν τους ετήσιους εμβολιασμούς τους;

Θεωρητικά, όλα τα θηλαστικά είναι ευαίσθητα στη λύσσα. Στην πράξη, ο ιός μεταδίδεται αυστηρά από το σάλιο στο αίμα του επόμενου θύματος. Η λύσσα δεν είναι ανεκτή από υποδήματα, ρούχα ή πόδια. Δεν μπορούν να μολυνθούν μέσω των ούρων ή των περιττωμάτων ενός άρρωστου ζώου. Απαιτείται ένα δάγκωμα.

Οι τσιντσιλά δεν περπατούν, απλά δεν έχουν πουθενά να συναντήσουν ένα άθλιο ζώο. Ακόμα κι αν το τσιντσιλά καταφέρει να βρει προβλήματα για τον εαυτό του, το μέγεθος αυτού του ζώου είναι παρόμοιο με αυτό ενός αρουραίου. Και ο αρουραίος είναι μια φυσική τροφή για τους κύριους θηρευτές που μεταφέρουν τον ιό. Με άλλα λόγια, το τσιντσιλά, σε κάθε περίπτωση, δεν θα επιβιώσει από τη συνάντηση με ένα άθλιο ζώο και θα πεθάνει πριν αρρωστήσει.

Επομένως, είναι ασφαλές να πούμε ότι οι τσιντσιλά δεν αρρωσταίνουν από τη λύσσα.Εκτός αν τα μολύνετε συγκεκριμένα.

συμπέρασμα

Αυτές είναι σχεδόν όλες οι κύριες ασθένειες που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας ιδιοκτήτης τσιντσιλά. Εκτός από πιθανά κατάγματα και ηλεκτροπληξία μετά από ροκανίζοντας καλώδια. Εάν είναι δυνατόν, είναι καλύτερο να μην αντιμετωπίζετε μόνοι σας τσιντσιλά, αλλά να εμπιστεύεστε το ζώο σε ειδικούς.

Προτεινόμενες καταχωρήσεις

Τι τσιντσιλά τρώει στο σπίτι

Τσιντσιλά στο σπίτι: αναπαραγωγή, συντήρηση και φροντίδα, σχόλια

Πόσο συχνά λούζετε ένα τσιντσιλά

Βιτρίνα DIY και σπίτι για τσιντσιλά

Γιατί δαγκώνει το τσιντσιλά

Γκόρκι κατσίκα: συντήρηση και φροντίδα

Ασθένειες σε κουνέλια και πώς να τα αντιμετωπίσουμε

Ποια φυλή χοίρων είναι η πιο κερδοφόρα για καλλιέργεια

Φυλή αλόγων Akhal-Teke